Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010


επιτυχαμε επιμηκυνση!!!

Size Matters : Το μεγάλο πουλί δεν πιάνεται 


Το μέγεθος μετράει και το ξέρεις. Από την αρχαιότητα οι Έλληνες είχαν ένα θέμα με το μέγεθος. Σίγουρα θα έχεις δει τις κλασικές αναπαραστάσεις Σατύρων με κάτι πούτσες να με το συμπάθειο που ποζάρουν για καρτ ποστάλ στα greek islands. Από την άλλη βλέπεις τα κρύα αγαλματάκια που έχουν κάτι τσουτσουνάκια μια σταλίτσα και κάτι αρχιδάκια τόσα δα που δεν ξέρεις αν η φιλοσοφία του μεγέθους υπήρχε από τότε. Πάντως, ο φαλλός πάντα κατείχε προεξάρχουσα θέση στη λατρευτική όλων των λαών της υφηλίου. Ξέρω το γιατί. Το ξέρεις κι εσύ και μη χαμογελάς. Τα νούμερα λένε ότι το 77% των γυναικών θα ήθελαν ο σύντροφός τους να έχει μεγαλύτερο πέος, ενώ το 82% των ανδρών θα έμπαιναν στη διαδικασία να μεγαλώσουν το πουλί τους, αν υπήρχε κάποιος σίγουρος και ασφαλής τρόπος. Το μεγάλο πουλί από τη μύτη πιάνεται? Δε νομίζω... μάλλον ΔΕΝ πιάνεται και ΔΕΝ παίζεται!

Πόσες φορές δεν ονειρεύτηκες κάτι πιο... μεγάλο? Κάτι πιο εντυπωσιακό? Πόσες φορές έπεσε το μάτι σου πάνω σε ένα φουσκωμένο speedo? Πόσες φορές το μάτι σου ΔΕΝ έπεσε πάνω σε ένα άδειο μαγιώ? Ε λοιπόν τό 'χεις. Άσε που η πιο χειροπιαστή απόδειξη ότι το μέγεθος μετράει διδάσκεται στις τσόντες. Έχεις παρατηρήσει ότι οι γκόμενες συνέχεια φωνάζουν "πιο βαθιά"? Μετά παρατηρείς το μόριο του επιβήτορα και (λογικά) αναρωτιέσαι... πόσο ακόμα μωρή? Για διείσδυση πήγαινε το παλικάρι, έγινε κολονοσκόπηση και εσύ θες να σου φτάσει στις αμυγδαλές. Ήμαρτον δηλαδίς, ξεπατωμένη (<ξε+πάτος). Το μέσο μήκος του πέους είναι 15,8 εκατοστά. Σίγουρα έχεις πάρει μεζούρα και το έχεις μετρήσει, οπότε βγάλε τα συμπεράσματά σου. Όπως σου έχω πει παλιότερα στου Κώλου τα Εννιάμερα, το μέγεθος είναι σαφώς ποιημένο από τον καλό Θεούλη. Ο κόλπος είναι σχεδιασμένος να δέχεται ένα πέος μάξιμουμ 16 εκατοστά, το ίδιο και ο πρωκτικός σωλήνας. Μεγέθη άνω των 15,8 cms θεωρούνται XL, αλλά δεν πας και στα PHENOMENON να τα ψωνίσεις. Κυκλοφορούν ελεύθερα εκεί έξω και ως προίκα σε άτομα που δε φαντάζεσαι. Το μέγεθος του πέους είναι γονιδιακή υπόθεση περισσότερο και αυτό το 15,8 που διάβασες πιο πάνω είναι υποκειμενικό, γιατί αναφέρεται σε μετρήσεις που κάνουν οι ίδιοι οι άνδρες με τη μεζούρα τους. Σε μελέτες που έγιναν από ιατρικό προσωπικό, το μέσο μέγεθος είναι από 13 ως 15 εκατοστά. Οπότε... δεν είναι μόνο οι γυναίκες που το προτιμούν μακρύτερο, αλλά πρώτα εμείς οι ίδιοι. Πουλιά κάτω από 10,7 cm θεωρούνται μικρά και πουλιά άνω των 19,1 cm θεωρούνται μνημεία. Το μικρότερο πουλί το έχουν οι Ασιάτες και το ξέρεις. Το μεγαλύτερο το έχουν οι μαύροι -κι αυτό το ξέρεις, καθώς once you go black, you never go back. Οι Ευρωπαίοι λευκοί έχουν μεγαλύτερες ψωλές από όλους τους λευκούς και τους λατίνους. Οι λατίνοι περνούν τους Αμερικάνους και τους Αυστραλούς, αλλά όχι τους Ρώσους που έρχονται ακριβώς πίσω από εμάς. Το 8ο θαύμα του κόσμου, ωστόσο, ένα πουλί μήκους 38 εκατοστών και κάτοχος του ρεκόρ Guiness, ανήκει σε λευκό παραδουνάβιο στούμπο και καχεκτικό βοσκό (1.70 ύψος σκέψου). Να σημειωθεί ότι ο πριαπισμός είναι παθολογική κατάσταση και ο κύριος που βλέπεις δεξιά (Πρίαπος της Ρώμης) δεν ήταν απλά καραπουτσακλάς, αλλά υπέφερε από εντονότατους πόνους. Τέλος, το πέος στον άνθρωπο έχει δυσανάλογο μέγεθος με το σώμα του και αυτό το αποδεικνύουν όλες οι μετρήσεις στο ζωικό βασίλειο. Ο τίγρης και ο γορίλας έχουν μικρότερα πέη από τον άνδρα σου, οπότε σταμάτα να τον αποκαλείς έτσι...

Οι τεχνικές μεγέθυνσης του πέους είναι πολλές και διάφορες, αλλά οι επιστήμονες δε φαίνεται να έχουν βρει μια σούπερ εγγυημένη λύση. Οι περισσότεροι άνδρες που έχουν κάνει φαλλοπλαστική είναι δυσαρεστημένοι με το αποτέλεσμα. Αλλά υπάρχουν και άλλοι που πετάνε τη σκούφια τους για λίγα ακόμα εκατοστά. Η πρώτη κίνηση για να νοιώσεις πιο μεγάλος είναι να κουρέψεις τη μικρή περιοχή. Αν είσαι όντως μικρός, τότε θα προχωρήσεις στα χάπια δειλά δειλά. Τα χάπια για επιμήκυνση του πέους (penis enlargement pills) είναι μούφα και κάνουν περισσότερο κακό απ'ότι καλό. Τα θετικά αποτελέσματα που εμφανίστηκαν αρχικά, οφείλονταν στην placebo δράση τους. Ότι και καλά πήρες κάτι και καθαρά με το μυαλό νομίζεις ότι σου μεγάλωσε. Μην τα πάρεις, δε λέει. Η αντλία κενού (penis pump) για το πέος είναι ένας ακόμα μύθος που πρέπει να καταρριφθεί. Πρόκειται για μια από τις παλαιότερες τεχνικές μεγέθυνσης του πέους, αλλά είναι μούφα και αυτή. Μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για λιγότερο από 30 λεπτά και εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Εκεί που τρομπάρεις και βλέπεις χαρά στα σκέλια σου και κάτι να θεριεύει, πρέπει να σταματήσεις. Γιατί αν δε σταματήσεις σκάνε τα αγγεία του πέους και τα χάνεις. Άσε που και να το χρησιμοποιείς με ρέγουλα πάλι έχεις πρόβλημα, γιατί μετά από καμιά δεκαριά τρομπαρίσματα χάνεις την αισθητικότητα της περιοχής. Με λίγα λόγια άσ'το.

Πάμε τώρα στις τεχνικές που πιάνουν. Από αυτές που δεν περιλαμβάνουν χειρουργεία ξεχωρίζουν το δαχτυλίδι του πέους (cock ring) και οι ασκήσεις streching. Το δαχτυλίδι είναι απλό στην εφαρμογή και εμποδίζει το αίμα να φεύγει εύκολα από το πουλί σου. Είναι σχεδόν ακίνδυνο και σου προσφέρει μεγαλύτερη διάρκεια στην πράξη, αλλά και μέγεθος που σου δίνει bonus 1-2 εκατοστά και περίπου 0,5 στο πάχος. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, το λέω ιδία εμπειρία. Οι ασκήσεις του πέους είναι λίγο γραφικές. Τις πρωτοεφάρμοσαν οι Αφρικάνοι χιλιάδες χρόνια πριν και είχαν μεγάλη απήχηση στην αρχαιότητα. Κρεμούσαν βάρη στο πέος και τα σήκωναν (δεν είναι για μπάρα το πουλί σου, μιλάμε για 1-2 κιλά, μην κάνεις καμιά μ@λακία με τα βαράκια σου) ή τοποθετούσαν συσκευές έλξης. Επειδή κι εδώ εμπλέκεται ο ανθρώπινος παράγοντας και η απληστία, συνήθως αυτοί που το δοκιμάζουν το παρακάνουν και δεν προλαβαίνουν να χαρούν τα 2 εκατοστά που κέρδισαν με τόσο κόπο και ιδρώτα.

Το χειρουργείο παραμένει η πιο αξιόπιστη λύση. Πρώτα πρώτα να τονίσω την αξία της περιτομής. Όσο και να σου φαίνεται χαζό, η περιτομή βοηθά το πέος να ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο. Μπορεί να κερδίσεις αρκετά εκατοστά κόβοντας απλά την πετσούλα σου. Επίσης, πρέπει να ξέρεις ότι μετά τα 19 το πουλί σου δε μεγαλώνει. Με την περιτομή κερδίζεις 2-3 εκατοστά. Μπορείς, όμως, να κερδίσεις και περισσότερα. Υπάρχουν 2 χειρουργεία σχετικά. Το πρώτο αφορά στην κοπή συνδέσμων της περιοχής. Τι εννοεί ο ποιητής? Το 1/3 ή και το μισό του πέους σου βρίσκεται μέσα στη λεκάνη σου (δεν προεξέχει δηλαδή, το πιάνεις κάτω από τα αρχίδια σου -σίγουρα το ξέρεις!). Στη θέση αυτήν το συγκρατούν κάποιοι σύνδεσμοι με τα κόκκαλα της λεκάνης. Το νυστέρι κόβει 2 από αυτούς τους συνδέσμους και απελευθερώνει 2 με 3 εκατοστά πέους προς τα έξω. Το 70% των χειρουργείων αυτών, όμως, δεν είχε καλά αποτελέσματα και με τα γεράματα οι άνδρες αυτοί είχαν προβλήματα λόγω της χαλαρότητας της περιοχής (κήλες κ.α.). Το δεύτερο χειρουργείο που προτιμάται ιδιαιτέρως στις περιπτώσεις ανικανότητας έχει να κάνει με την εισαγωγή στο πέος διαφόρων ουσιών όπως σιλικόνη ή ακρυλικό γυαλί. Αυτό σου δίνει το πλεονέκτημα να μπορείς να γ@μάς ακόμα και αν δε σου σηκώνεται, αλλά με ένα ψεύτικο πουλί. ΑΡΑ, για να προβείς σε χειρουργείο θα πρέπει να έχεις ουσιαστικό πρόβλημα και όχι πούτσες μπλε. Παλιότερα χειρουργεία με τρόμπες που φούσκωναν και ξεφούσκωναν αποδείχτηκαν μέγιστες μούφες και οι καημένοι οι άνθρωποι έχασαν μετά από καμιά δεκαριά χρήσεις το παιχνιδάκι τους.

Αν θες σώνει και καλά να κάνεις κάτι, τότε προτίμησε τις πλάγιες ασκήσεις του πέους σου (τραβάς λίγο μ@λακία να έρθεις σε στύση, μετά το σπρώχνεις μία αριστερά και μία αριστερά παράλληλα προς το πάτωμα και το αφήνεις απότομα, αυτό για 10 λεπτά μια φορά τη μέρα -έτσι αυξάνεις τον όγκο των σπογγωδών σωμάτων. Trivial: Το πέος σου αποτελείται από δύο σηραγγώδη σώματα που μαζεύουν το 91% του αίματος του πουλιού σου. Αυτά βρίσκονται στη ραχιαία επιφάνεια, αυτήν που βλέπεις εσύ και πλάγια. Το αίμα συγκρατείται εκεί απο 2 άλλα σώματα που βρίσκονται στη βάση που λέγονται σπογγώδη σώματα. Με τις ασκήσεις δεξιά κι αριστερά 'γυμνάζεις' αυτά τα μέρη που είναι υπεύθυνα για το πόσο αίμα θα περνάει, για να φουσκώνει τα σηραγγώδη σώματα), το cock ring που είναι και ακίνδυνο (αν δεν το παρασφίξεις) και ξανασκέψου την περιτομή (τι κι αν δεν είσαι έφηβος πια). Με αυτές τις τεχνικές μπορείς να αυξήσεις το μέγεθος του πέους σου από 2 ως 7 εκατοστά. Αχααα...

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010





ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ...ΚΑΡΥΔΙΑ ΜΑΣ

ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ γΙΩΡΓΑΚΗ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙ

(ΨΕΜΑΤΑ ΛΕΩ ΔΕΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΑΛΛΗΣ ΜΙΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ...Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ..ΧΑΙΡΟΜΑΙ!)


Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πιστεύω πως μια τέτοια σχολή στο σύνολό της, και όχι μόνο το συγκεκριμένο τμήμα, με τον σκοταδισμό και την ιδεοληψία που τη διακατέχει, δεν έχει θέση στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ας προχωρήσει η εκκλησία στην ίδρυση δικού της πανεπιστημίου, όπως σχεδίαζε παλαιότερα (αλήθεια τι έγιναν αυτά τα σχέδια και οι εξαγγελίες;) και ας εντάξει εκεί τη σημερινή θεολογική σχολή.


Το φαινόμενο της θρησκείας είναι αναμφίβολα απόλυτα συνδεδεμένο με την ιστορία της ανθρωπότητας. (δες το εξαιρετικό βιβλιαράκι των 40 σελίδων του Irvin Yalom με τίτλο Θρησκεία και Ψυχιατρική, εκδ. Άγρα) και σίγουρα θα δικαιολογούσε αντί για τη σημερινή θεολογική σχολή, κάποιο τμήμα ιστορίας και κοινωνιολογίας των θρησκειών, στα πλαίσια της Φιλοσοφικής σχολής.

τελικα δεν ειναι ο νεποτισμος και αλλα κουραφεξαλα η αιτια αλλα η...αφορμη

το ζουμι της υποθεσης στο συμπερασμα του αρθρου του κ. Λασκαρατου

θεος σχωρεστον

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

διαβασα στο ιστολογιο του Αετου το αρθρο σχετικα με το 666 και την νεα καρτα του πολιτη.

ειναι ενα θεμα που με ανησυχει και ενοχλουμαι οταν βλεπω μια προσπαθεια να δημιουργηθει ενα διπολο στη μια ακρη του οποιου καποιοι τοποθετουν την εκκλησια (ειδικα με ορους οπως φανατικοι χριστιανοι,φονταμενατλιστες και αλλα τετοια).

σε αυτην την ατμοσφαιρα προσπαθω να διαφωνω και να συμφωνω οντας χριστιανος που αισθανεται πιο κοντα σε αυτο που λενε φανατικος παρα σε καρικατουρες που παρασυρονται και επιρεαζονται απο απωτερους σκοπους της νεας ταξης πραγματων ειδικα οταν αντιπροσωπευονται απο μια αφελη αν οχι επικυνδηνη και προδοτικη κυβερνηση.

παρολα αυτα θα ηθελα να δωσω μια αλλη αποψη μια ιδεα βρε αδερφε για το ποιος μπορει να ειναι ο πολος στην θεση του οποιου βαζουν καποιοι την εκκλησια...

(το σημαντικοτερο ζητημα για μενα ομως ειναι να ομολογησουν καποιοι ποιος ειναι ο αλλος πολος η εφοσον αυτο δεν προκειται να γινει να το ανακαλυψουμε μονοι μας!)


ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και οι νέες μορφές διαφήμισης και ηλεκτρονικών συναλλαγών οδήγησαν στην αυξημένη ζήτηση προσωπικών πληροφοριών από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Οι προσωπικές αυτές πληροφορίες που αναφέρονται σε κάθε είδους δραστηριότητα προσωπική είτε επαγγελματική του ατόμου ονομάζονται προσωπικά δεδομένα.

ΟΡΙΣΜΟΣ
Προσωπικά δεδομένα είναι , σύμφωνα με τον Νόμο 2472/1997 και την Οδηγία 95/46/ΕΚ, κάθε πληροφορία που αναφέρεται στο πρόσωπό του κάθε ατόμου, π.χ. το όνομα και το επάγγελμά του ατόμου, η οικογενειακή του κατάσταση, η ηλικία του, ο τόπος κατοικίας, η φυλετική του προέλευση, τα πολιτικά του φρονήματα, η θρησκεία που πιστεύει, οι φιλοσοφικές του απόψεις, η συνδικαλιστική του δράση, η υγεία του, η ερωτική του ζωή και οι τυχόν ποινικές του διώξεις και καταδίκες.

ΑΔΕΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Για την επεξεργασία και συλλογή προσωπικών δεδομένων είναι απαραίτητη άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Οι Οδηγίες για την χορήγηση άδειας επεξεργασίας αναλύονται στην Κανονιστική Πράξη 1/1999 ΑΠΠΔ σχετικά με την ενημέρωση υποκειμένου των δεδομένων κατ' άρθρο 11 Ν. 2472/1997 και στην Απόφαση 408.1998 ΑΠΠΔ σχετικά με την ενημέρωση υποκειμένων επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δια του τύπου.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Η συγκέντρωση και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους επέμβασης στην προσωπική σφαίρα και στην ιδιωτική ζωή του ατόμου. Κάθε δραστηριότητα του σύγχρονου ανθρώπου γίνεται καθημερινά αντικείμενο επεξεργασίας και ανάλυσης γεγονός που χρήζει αντιμετώπισης και νομική κατοχύρωσης.

Στην Ελλάδα και την Ευρώπη ισχύουν πολλά νομοθετήματα που προστατεύον τους πολίτες από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων σε διάφορους τομείς. Έτσι έχουμε:

Τον Νόμο 2774.1999 , την Οδηγία 97/66/ΕΚ, και την Σύσταση 558.2003 που αναφέρονται στην ιδιωτική ζωή στον τηλεπικοινωνιακό τομέα.

Την Υπουργική απόφαση 80329.2003, την Οδηγία 2002.58.ΕΚ, την Σύσταση R(99)5, το Ψήφισμα 2003.C48 και τη Σύσταση 2003.203 που αναφέρονται στην προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και συναλλαγές.

Όμως ισχύουν και γενικότερου περιεχομένου νομοθετήματα που είτε συστήνουν Αρχές που εποπτεύουν την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων όπως είναι στην Ελλάδα «Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων» ( Νόμος 2472.1997) και η «Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου» ( Νόμος 3115.2003) και στην Ευρώπη «Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προσωπικών Δεδομένων» (Απόφαση 1247.2002.ΕΚ) είτε ρυθμίζουν την διαβίβαση προσωπικών δεδομένων από την Κοινότητα σε άλλες χώρες ( Απόφαση 2003.490 ).

ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Για την αμεσότερη και ταχύτερη προστασία των πολιτών από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων θεωρήθηκε αναγκαία η ίδρυση μιας Αρχής που θα εποπτεύει και θα ασχολείται αποκλειστικά με αυτό το αντικείμενο.

Η αρχή αυτή, που ιδρύθηκε το 1997 και ονομάστηκε Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ) έχει ποικίλες αρμοδιότητες μεταξύ των οποίων είναι να εκδίδει οδηγίες και αποφάσεις και να γνωμοδοτεί για κάθε ρύθμιση που αφορά την επεξεργασία και προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Οι σημαντικότερες Οδηγίες της ΑΠΠΔ είναι :

- Η Οδηγία 1122.2000 για τα κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης και
- Η Οδηγία 115 / 2001 για την επεξεργασία δεδομένων των εργαζομένων

Οι σπουδαιότερες αποφάσεις της ΑΠΠΔ είναι οι εξής:

- Η Απόφαση 50.2000 σχετικά με τους όρους για την νόμιμη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για τους σκοπούς της άμεσης εμπορίας ή διαφήμισης και της διαπίστωσης πιστοληπτικής ικανότητας.

- Η Απόφαση 120/2001 για την επεξεργασία Προσωπικών Δεδομένων σχετικά την παροχή υπηρεσιών καρτοκινητής τηλεφωνίας

- Η Απόφαση 1469.2000 για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων από εταιρείες τηλεπικοινωνιακών δραστηριοτήτων.

- Η Απόφαση 147/2001 για την χρήση ευαίσθητων δεδομένων ενώπιον δικαστηρίου

- Η Απόφαση 510.2000 για την έκδοση των νέων δελτίων αστυνομικής ταυτότητας

- Η Απόφαση 637.2000 για σύστημα διαχείρισης τηλεφωνικών κλήσεων σε επαγγελματικό χώρο.

- Η Απόφαση 65/2001 για τα πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης που εκδίδουν οι δήμοι

- Η Απόφαση 66 / 2002 για την επεξεργασία δεδομένων από Υπουργείο Μεταφορών και Συγκοινωνιών.

- Η Απόφαση 67/2002 σχετικά με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων συλληφθέντων ή καταζητούμενων ατόμων, εκ μέρους της Αστυνομίας και για ανακοίνωση δεδομένων σε αστυνομικά δελτία.

- Η Απόφαση 8 / 2003 σχετικά με την πρόσβαση τρίτου σε δεδομένα εταιρείας κινητής τηλεφωνίας για άσκηση δικαιώματος υπεράσπισης ενώπιον δικαστηρίου.

- Η Απόφαση 9/ 2003 για τους αναλυτές βιομετρικής τεχνολογίας σε εγκαταστάσεις υψηλού κινδύνου του Μετρό.

- Η Απόφαση 11 / 2003 για την πρόσβαση ενηλίκων υιοθετημένων τέκνων σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των βιολογικών γονέων.

- Η Απόφαση 13 / 2003 για την μεταβίβαση του αρχείου προσωπικών δεδομένων του ΑΘΗΝΑ 2004 σε άλλες χώρες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες


Οι πιο άξιες προσοχής, τέλος, γνωμοδοτήσεις της ΑΠΠΔ είναι:
- Η Γνωμοδότηση 71/2002 σχετικά με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων στην αυτόματη αναγνώριση της ταυτότητας του συνδρομητή καλούσας γραμμής σε ψηφιακά δίκτυα ενοποιημένων υπηρεσιών (ISDN),

- Η Γνωμοδότηση 78/2002 για τις προϋποθέσεις διασταύρωσης προσωπικών δεδομένων στο χώρο της σταθερής τηλεφωνίας ,

- Η Γνωμοδότηση 86 / 2001 σχετικά με την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών στην ελληνική επικράτεια,

- Η Γνωμοδότηση 15 / 2001 σχετικά με την ανάλυση γενετικού υλικού για σκοπούς εξιχνίασης εγκλημάτων και ποινικής δίωξης.


ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Παράλληλα με τα παραπάνω νομοθετικά κείμενα και την δραστηριότητα της ΑΠΠΔ οι πολίτες που γίνονται υποκείμενα επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων προστατεύονται και από τα δικαστήρια. Πληθώρα δικαστικών αποφάσεων, ελληνικών και ξένων, αναφέρονται και ρυθμίζουν κάθε είδους διαφορά που ανακύπτει σχετικά με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων.

Μερικές από τις ελληνικές αποφάσεις είναι οι εξής:

- Η 1129 . 2001 του Μον.Πρωτ.Τρ. σχετικά με την προστασία προσωπικών δεδομένων στον τηλεπικοινωνιακό τομέα.

- Η 1988 . 2002 του Μον.Πρωτ.Αθ. σχετικά με την πώληση προϊόντων εξ αποστάσεως και την παράνομη αποστολή διαφημιστικών εντύπων

- Η 2950 . 2002 του Μον.Πρωτ.Θεσ. σχετικά με την δωσιδικία νομικού προσώπου σε υπόθεση επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

- Η 2279 . 2001 του ΣτΕ σχετικά με την σύσταση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

- Η 2282 . 2001 του ΣτΕ σχετικά με την υπουργική απόφαση που δεν ορίζει ότι το θρήσκευμα περιλαμβάνεται μεταξύ των αναγραπτέων στις ταυτότητες στοιχείων

- Η 2286 . 2001 του ΣτΕ σχετικά με την άσκηση αίτησης ακυρώσεως κατά πράξεως της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων από Πολιτικό κόμμα.

- Η 984 . 2001 του Συμβουλίου Εφετών για την παράνομη γνώση, αλλοίωση και ανακοίνωση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων

- Η 3545 / 2002 του ΣτΕ σχετικά με την συμμετοχή σε συνεδρίαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αναπληρωματικού μέλους της, στο οποίο έχουν ανατεθεί καθήκοντα εισηγητή.

Κάποιες από τις ξένες δικαστικές αποφάσεις σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα είναι οι ακόλουθες:

- Απόφαση Αμερικανικού Δικαστηρίου για παραβίαση Ιδιωτικής Ζωής μέσω του Διαδικτύου όπου αναφέρεται ότι η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών και οι κάθε είδους γραπτές αναφορές μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) στο κοινό δεν παρέχει το δικαίωμα ελέγχου των προσωπικών δεδομένων του παροχέα και αποκάλυψης της ηλεκτρονικής του αλληλογραφίας.

- Απόφαση Αμερικανικού Δικαστηρίου για παραβίαση Ιδιωτικής Ζωής που ρυθμίζει υπόθεση όπου ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες χρησιμοποιήθηκαν για την παροχή πληροφοριών μέσω Internet

- Απόφαση Αμερικανικού Δικαστηρίου για παραβίαση ιδιωτικής ζωής εργαζομένου που ρυθμίζει υπόθεση όπου εργαζόμενος, ο οποίος απελύθη από την εταιρία όπου εργαζόταν διατυπώνει την επιφύλαξη του κατά πόσο η δημιουργία εσωτερικού δικτύου επικοινωνίας με τους υπόλοιπους εργαζομένους από αυτόν συνιστά παραβίαση της ιδιωτικής του σφαίρας μετά την απόλυσή του.

Η συγκέντρωση και επεξεργασία ηλεκτρονικών και μη δεδομένων αντιμετωπίστηκε από νωρίς και συνεχίζει να αντιμετωπίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους επέμβασης στην ιδιωτική ζωή .

Η υπάρχουσα νομοθεσία παρέχει επαρκή προστασία στους πολίτες αλλά με την πάροδο του χρόνου και την περαιτέρω ανάπτυξη της τεχνολογίας χρειάζονται ειδικότερες διατάξεις που θα αντικαταστήσουν τις γενικές και από τις οποίες θα προκύπτει με σαφήνεια ποιος, πότε ακριβώς , σε ποια δεδομένα και με ποιο σκοπό θα έχει δικαίωμα πρόσβασης και επεξεργασίας.

Υ.Γ.

σε καμια περιπτωση δεν θα ηθελα η τοποθετηση μου να φανει σαν μομφη προς το αρθρο του αετου η ακομα περισσοτερο προς το ιδιο το ιστολογιο.

μερικοι ζηλευουμε χωρις αυτο να ειναι απαραιτητα κακο...αντιθετως η ''ζηλια'' μάς ανοιγει τα ματια!

συχνα διαφωνω με τα οσα διαβαζω εδω και εκει και το εκφραζω (αν ενδιαφερει καποιον αυτο)

ποιος παικτης του gayvrou θα εκτελεσει το πεναλτυ στο παιχνιδι με τον ΠΑΟΚ την κυριακη στο καραισκακη?

οποιος απαντησει σωστα δεν κερδιζει τιποτα...fuck your παραγκα!

Προϋπολογισμός 2011: αλήθειες και ψέμματα
19/11/2010

του Γιώργου Λακόπουλου

Aν δεν τρελαθούμε τώρα δεν θα τρελαθούμε ποτέ. Η κυβέρνηση ανέλαβε υποτίθεται να μειώσει το χρέος – γιατί αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα- και το μόνο που κάνει ένα χρόνο τώρα είναι να…αυξάνει το χρέος! Ανέλαβε να βγάλει τη χώρα από την κρίση και το μόνο που έχει πετύχει μέχρι στιγμής είναι να τη βάλει πιο βαθειά στην κρίση. Και αν μέχρι τώρα υπήρχε η προσφυγή στο ακαταμάχητο «φταίει ο Καραμανλής», από εδώ και περά ποιος θα φταίει; Διότι αυτό ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε τώρα είναι ο δεύτερος που δεν έχει την υπογραφή του Καραμανλή, αλλά του Παπανδρέου.



Τέτοια εποχή πέρυσι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης τετραγώνιζε τον κύκλο. Χωρίς να τους το ζητήσει κάνεις έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι το έλλειμμα στο τέλος του έτους θα είναι 12,7% και στη συνέχεια έκαναν ότι μπορούσαν για να το πιάσουν και να το ξεπεράσουν, με την αφέλεια ότι θα το χρεώσουν τους προηγούμενους. Ταυτόχρονα όμως κατέθεσαν προϋπολογισμό με…παροχές. Να λες ότι θα έχεις ελλείμματα και ταυτόχρονα να πρόβαινες σε κινήσεις που τα αυξάνουν δεν είναι ότι πιο λογικό. Όπως φυσικά δεν ήταν λογικό να καταγγέλλεις τους αξιολογητές σου , από τους οποίους θα κριθούν οι ευκαιρίες σου να δανειστείς. Ή να ζητάς δάνειο και ταυτόχρονα να διατυμπανίζεις ότι είσαι αναξιόπιστος. Ακατανόητα πράγματα, τα όποια οδήγησαν φυσικά στο Μνημόνιο.

Ο προϋπολογισμός του 2011 όμως είναι ακόμη πιο ακατανόητος. Όχι μόνο γιατί με ένα μαγικό τρόπο εξαφανίστηκε το ταμειακό έλλειμμα που υπήρχε για τον προϋπολογισμό του …2010! Κυρίως γιατί οι προβλέψεις που αναφέρονται ως έσοδα για το επόμενο έτος δεν είναι απλώς αυθαίρετες. Έχουν ήδη διαψευστεί κατά την εκτέλεση τουπρουπολογισμου του τρέχοντα όντος και συνεχίζουν να διαψεύδονται.



Κανένα από τα προβλεφθέντα έσοδα δεν έφτασε το 2010 στα επίπεδα της πρόβλεψής του. Κανένα. Μερικά μάλιστα, όπως η τραγελαφική περαίωση υστερούν δραματικά. Κατά ποια έννοια θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για το 2011 όταν η οικονομία θα βρίσκεται σε ακόμη χειρότερη θέση και η κοινωνία στα όρια της απελπισίας;


Είναι εύκολο να γράφεις αριθμούς στο χαρτί για να κερδίσεις χρόνο. Το δύσκολο είναι να λες την αλήθεια. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει με αυτόν τον προϋπολογισμό. Κρύβει την αλήθεια – αν μπορεί να αποκρυφθεί πλέον. Από πλευράς χειρισμών δηλαδή η κυβέρνηση έκανε το ίδιο λάθος που κάνει ένα χρόνο τώρα. Δεν μιλάει καθαρά, με ρεαλισμό και με πολιτική εντιμότητα στους πολίτες. Τους παραπλανεί. Έφερε αυτόν τον προϋπολογισμό στη Βουλή κομπάζοντας ότι είναι το εργαλείο με το όποιο απομακρύνει τη χωρά από τη χρεωκοπία. Αλλά στην πραγματικότητα είναι η τσουλήθρα που κάνει πιο γρήγορη την χρεωκοπία. Γιατί σ' αυτόν τον προϋπολογισμό και οι άνθρωποι πάσχουν και οι αριθμοί δεν ευημερούν.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

what?


Greek Finance Minister George Papaconstantinou speaking at a conference in January.

Greek Debt Crisis

How Goldman Sachs Helped Greece to Mask its True Debt

By Beat Balzli
dpa  

Goldman Sachs helped the Greek government to mask the true extent of its deficit with the help of a derivatives deal that legally circumvented the EU Maastricht deficit rules. At some point the so-called cross currency swaps will mature, and swell the country's already bloated deficit.

Greeks aren't very welcome in the Rue Alphones Weicker in Luxembourg. It's home to Eurostat, the European Union's statistical office. The number crunchers there are deeply annoyed with Athens. Investigative reports state that important data "cannot be confirmed" or has been requested but "not received."

Creative accounting took priority when it came to totting up government debt.Since 1999, the Maastricht rules threaten to slap hefty fines on euro member countries that exceed the budget deficit limit of three percent of gross domestic product. Total government debt mustn't exceed 60 percent.


The Greeks have never managed to stick to the 60 percent debt limit, and they only adhered to the three percent deficit ceiling with the help of blatant balance sheet cosmetics. One time, gigantic military expenditures were left out, and another time billions in hospital debt. After recalculating the figures, the experts at Eurostat consistently came up with the same results: In truth, the deficit each year has been far greater than the three percent limit. In 2009, it exploded to over 12 percent.

Now, though, it looks like the Greek figure jugglers have been even more brazen than was previously thought. "Around 2002 in particular, various investment banks offered complex financial products with which governments could push part of their liabilities into the future," one insider recalled, adding that Mediterranean countries had snapped up such products.

Greece's debt managers agreed a huge deal with the savvy bankers of US investment bank Goldman Sachs at the start of 2002. The deal involved so-called cross-currency swaps in which government debt issued in dollars and yen was swapped for euro debt for a certain period -- to be exchanged back into the original currencies at a later date.

Fictional Exchange Rates

Such transactions are part of normal government refinancing. Europe's governments obtain funds from investors around the world by issuing bonds in yen, dollar or Swiss francs. But they need euros to pay their daily bills. Years later the bonds are repaid in the original foreign denominations.

But in the Greek case the US bankers devised a special kind of swap with fictional exchange rates. That enabled Greece to receive a far higher sum than the actual euro market value of 10 billion dollars or yen. In that way Goldman Sachs secretly arranged additional credit of up to $1 billion for the Greeks.

This credit disguised as a swap didn't show up in the Greek debt statistics. Eurostat's reporting rules don't comprehensively record transactions involving financial derivatives. "The Maastricht rules can be circumvented quite legally through swaps," says a German derivatives dealer.

In previous years, Italy used a similar trick to mask its true debt with the help of a different US bank. In 2002 the Greek deficit amounted to 1.2 percent of GDP. After Eurostat reviewed the data in September 2004, the ratio had to be revised up to 3.7 percent. According to today's records, it stands at 5.2 percent.


At some point Greece will have to pay up for its swap transactions, and that will impact its deficit. The bond maturities range between 10 and 15 years. Goldman Sachs charged a hefty commission for the deal and sold the swaps on to a Greek bank in 2005.

The bank declined to comment on the controversial deal. The Greek Finance Ministry did not respond to a written request for comment.

οοοχι ρε σεις οταν λεει οτι δεν θα μειωσει τους μισθους και τις συνταξεις δεν λεει ενα ακομη απο τα συνηθη πλεον ψεματα του...

για τις απολαβες ομως δεν ορκιζεται κανενας...

απλα εσεις μπερδευετε τις πουτσες με τις κλουτσες....

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010


η δικια μας αποτιμηση στα πολιτικα και στα αθλητικα δρωμενα του σαββατοκυριακου που περασε...

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Μην μασάμε στην μπλόφα του εκβιασμού της τρίτης δόσης.

Το Δεκέμβριο θα πρέπει η Τρόϊκα να μας δώσει την τρίτη δόση, ποσού 9 δις ΕΥΡΩ, από το συνολικό ποσό των 110 δις, του δανείου που προβλέπει το μνημόνιο. Γύρω λοιπόν από αυτή τη δόση (όπως γίνεται και θα γίνεται με κάθε δόση) πλέκεται μια τρομοκρατική επίθεση εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, με την απειλή ότι δήθεν δεν θα δοθεί η δόση, προκειμένου να τρομοκρατηθεί η κοινωνία και να της επιβληθούν και νέα πιο εξοντωτικά μέτρα.

Όμως, όλη αυτή η τρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας δίνει την αίσθηση μιας τεράστιας μπλόφας, από κοινού κυβέρνησης και Τρόϊκας.

Πιστεύουμε ότι στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν έχει....
πρόθεση η Τρόϊκα να μην μας δώσει την τρίτη δόση, αν δεν ληφθούν κάποια μέτρα, αλλά στην ουσία εύχεται να την πάρουμε και εξηγούμαστε.

Κατ’ αρχήν, με αυτά τα χρήματα που μας δίνονται με δόσεις, εξοφλούνται οι τοκογλύφοι δανειστές της χώρας και διασώζονται οι εγχώριες και ευρωπαϊκές κυρίως τράπεζες.

Φανταστείτε όμως, να είχαμε μια κυβέρνηση με θάρρος ή έναν λαϊκό ξεσηκωμό και να αποφασίζαμε, όπως έγινε και στην Αργεντινή, να πηγαίναμε σε στάση πληρωμών, αποφασισμένοι να φύγουμε και από το ΕΥΡΩ, κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, παρότι έχουν διασωθεί ήδη οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες, η κατάσταση για τη ζώνη του ΕΥΡΩ θα μετατρεπόταν σε κόλαση. Αφενός θα κλονιζόταν ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και αφετέρου το ντόμινο που θα γινόταν στην ευρωζώνη μεταξύ Ελλάδας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας κ.λ.π. θα ήταν διαλυτικό για την ευρωζώνη. Με λίγα λόγια μπορούμε να πάρουμε χαμηλότοκα δάνεια χωρίς την ανάγκη εξαθλίωσης του λαού.

Όμως ακόμα και αυτό να μην επιτυγχάναμε, εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται. Δυστυχώς όμως, το κύριο πρόβλημά μας, δεν είναι τόσο η Τρόϊκα, όσο είναι τα εδώ κρατικοδίαιτα συμφέροντα τα οποία προφανώς έχουν απαγορεύσει στο πολιτικό κατεστημένο να κάνει τέτοια (απελευθερωτική) κίνηση.

Τελειώνοντας σας λέμε το εξής: Αν δείτε ποτέ, να μην μας δίνουν κάποια από τις δόσεις του μνημονίου, επειδή δεν πήραμε κάποια μέτρα ή δεν πιάσαμε κάποιους στόχους, να μας το πείτε. Αυτό θα συμβεί μόνον όταν θα έχει πλήρως ασφαλιστεί όλο το σύστημα σε βάρος του δικού μας λαού. Ήδη κινούμαστε πολύ έξω από τους στόχους που είχαν μπει για το τέλος του 2010 και παρόλα αυτά η δόση θα δοθεί κανονικά.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010





για να ειμαστε και εμεις μεσα στα πραγματα αφιερωνουμε:

Περί μαλακίας ο λόγος – Πληροφορίες, μύθοι και αλήθειες για τον αυνανισμος 


Τι είναι ο αυνανισμός;
Με τον όρο αυνανισμός (κοινώς, μαλακία), αναφερόμαστε στην διέγερση των ιδίων γεννητικών οργάνων με στόχο την πρόκληση οργασμού και αυτοϊκανοποίησης της γενετήσιας ορμής και ηδονής χωρίς συνουσία με άλλο πρόσωπο.
Στην ελληνική γλώσσα, ο όρος είναι επίσης γνωστός και ως αυτοϊκανοποίηση, ή αυτοερωτισμός.
Ωστόσο, το πέος, ο κόλπος ή η κλειτορίδα δεν είναι τα μοναδικά αντικείμενα του αυνανισμού. Πολλά άτομα μπορούν να φτάσουν σε οργασμό ερεθίζοντας το στήθος, τον πρωκτό και άλλα ερωτογενή σημεία του σώματος.

Η λέξη αυνανισμός προέρχεται από το όνομα του βιβλικού προσώπου Αυνάν, απογόνου του Ιακώβ.
Όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του πέθανε, ο Αυνάν, σύμφωνα με το εβραϊκό έθιμο, νυμφεύτηκε τη χήρα του αδελφού του Ηρ, με την οποία όμως δεν ήθελε να τεκνοποιήσει επειδή το παιδί που θα γεννιόταν θα ανήκε τυπικά, με βάση τον εβραϊκό νόμο, στον αδελφό του κι όχι σε αυτόν. Ο Αυνάν δεν επιθυμούσε να αποκτήσει απόγονο που θα συνέχιζε την οικογενειακή γραμμή του νεκρού αδελφού του, αλλά απέβλεπε στην απόκτηση της κληρονομιάς των πρωτοτόκων του. (Γένεση 38:2-10).
Ο Αυνάν δεν αυνανιζόταν με τη σημερινή έννοια του όρου αλλά είχε διακεκομμένη συνουσία με τη γυναίκα του. Έτσι «όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού, εξέχειν επί την γην, του μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτού». Η πράξη αυτή τιμωρήθηκε από τον Ιεχωβά με θάνατο, και η σπατάλη του σπέρματος για σκοπούς εκτός της τεκνοποίησης θεωρείται αμαρτία από τους Εβραίους μέχρι σήμερα. Από το όνομα του Αυνάν προέρχεται και η λέξη αυνανισμός.

Είναι κάτι κακό ο αυνανισμός;
Ο αυνανισμός είναι ταμπού για ορισμένους ανθρώπους, ενώ κατά την εφηβεία μπορεί να αποτελέσει πηγή ενοχών, πράγμα έως ένα βαθμό φυσιολογικό αφού πρόκειται για μια νέα και άγνωστη πτυχή στη σεξουαλικότητα του εφήβου.
Κατά το παρελθόν, ο αυνανισμός θεωρούνταν από πολλές κοινωνίες μία πράξη κατακριτέα. Μάλιστα έλαβε πολλούς αρνητικούς χαρακτηρισμούς, όπως αμάρτημα, ανήθικη πράξη, επιβλαβής για την υγεία.
Πολλές σοβαρές αρρώστιες αποδίδονταν στον αυνανισμό και πολλοί γιατροί της εποχής εκείνης περιέγραφαν ένα σχετικό σύνδρομο που ονομαζόταν «εκφυλιστική νόσος». Αναφέρεται χαρακτηριστικά το απόφθεγμα ενός Γάλλου ιατρού για τον αυνανισμό: «κατά την γνώμη μου ούτε η πανούκλα, ούτε ο πόλεμος, ούτε η ευλογιά, ούτε ένα πλήθος παρόμοιων διαβόλων έχει τόσο καταστροφικό αποτέλεσμα για την ανθρωπότητα από την συνήθεια του αυνανισμού. Είναι το στοιχείο καταστροφής της πολιτισμένης κοινωνίας».
Για την παρεμπόδιση ή τον περιορισμό του αυνανισμού είχαν επινοηθεί και κυκλοφορούσαν στη αγορά ζώνες ασφαλείας που παρεμπόδιζαν τον αυνανισμό, και οι οποίες βρίσκονταν σε χρήση έως και το 1920. Αντίστοιχα στις γυναίκες η αντιμετώπιση του αυνανισμού ήταν χειρουργική με κλειτοριδεκτομή. Μια ευμεγέθης κλειτορίς στον Μεσαίωνα εάν έπεφτε στην αντίληψη των κυνηγών μαγισσών μπορούσε να οδηγήσει την γυναίκα στο θάνατο γιατί την θεωρούσαν ως «θηλή του διαβόλου». Σύμφωνα μάλιστα με την ιατρική αυθεντία της εποχής Baker Brown, μετά την κλειτοριδεκτομή, οι μεν «προβληματικές γυναίκες γίνονταν ευτυχισμένες σύζυγοι, οι επαναστατημένες νεαρές επέστρεφαν στους κόλπους της οικογενείας και οι παντρεμένες που πριν απέφευγαν τα σεξουαλικά τους καθήκοντα έμεναν έγκυες».
Ο διανοούμενος και φιλόσοφος του 20ου αιώνα Λίλυ Τόμλιν έλεγε μάλιστα πως «Έχουμε λόγο να πιστεύουμε πως ο άνθρωπος αρχικά περπάτησε όρθιος για να απελευθερώσει τα χέρια του για τον αυνανισμό».

Σήμερα πλέον, έχει γίνει επιστημονικά και κοινωνικά αποδεκτό, ότι ο αυνανισμός αποτελεί μία πράξη φυσιολογική και ακίνδυνη, τόσο για τη σωματική, όσο και για την ψυχική υγεία και αποτελεί φυσιολογική λειτουργία και κοινή εμπειρία για τους περισσότερους ανθρώπους όλων των φυλών και όλων των εποχών.
Πολύ περισσότερο, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνιστά έναν υγιή τρόπο ανακούφισης των σεξουαλικών αναγκών και εντάσεων, ενώ μπορεί να συνεισφέρει στην ολοκλήρωση της σεξουαλικής επαφής με τον σύντροφο. Χρησιμοποιήθηκε μάλιστα από ψυχαναλυτές κατά το 19ον αιώνα για τη θεραπεία της υστερίας στις γυναίκες. Τα επόμενα χρόνια επικράτησε η αντίληψη ότι κατά τον αυνανισμό αφαιρείται ουσία από το μυελό των οστών, ενώ σήμερα μία τέτοια αντίληψη θεωρείται άτοπη και απόλυτα αναληθής από τους επιστήμονες.
Ποσοστό άνω του 90% των ανδρών και 80% των γυναικών αυνανίζονται -οι άντρες σε διπλάσια συχνότητα από
τις γυναίκες. Τα ποσοστά πέφτουν λίγο μετά το γάμο, 72% για τους άντρες και 68% για τις γυναίκες.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι ο αυνανισμός δεν αποτελεί υποκατάστατο και δεν εκλείπει στο γάμο ή γενικότερα τη δημιουργία μίας μόνιμης σχέσης. Είναι σχετικά σπάνιο για κάποιον να προτιμάει να αυνανίζεται από το να έχει κανονική σεξουαλική ζωή με κάποιο άλλο άτομο.

Πως βιώνεται ο αυνανισμός;
Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες. Ο γυναικείος αυνανισμός είναι πιο ποικίλος αλλά και πιο εχέμυθος, ενώ οι άντρες μιλούν γι’ αυτόν σχετικά πιο ελεύθερα και με χιούμορ. Ο αυνανισμός βιώνεται ως μοναχική εμπειρία. Η αυτοϊκανοποίηση είναι για τους περισσότερους μια εντελώς προσωπική υπόθεση και ο αυνανισμός ένα από τα πιο λεπτά θέματα συζήτησης. Μεγάλο μέρος της διέγερσης προκαλείται μέσω σεξουαλικών φαντασιώσεων. Τα 2/3 των αντρών και γυναικών, φαντασιώνονται τη συνουσία με κάποιο φιλικό ή γνωστό τους πρόσωπο, ή και με κάποιο συγγενικό πρόσωπο. Επίσης, επαφές με άγνωστα πρόσωπα, ομαδικό σεξ, όργια και βίαιο σεξ αποτελούν συνηθισμένες φαντασιώσεις.

Σε ποια ηλικία ξεκινά και σε ποια ηλικία σταματά να αυνανίζεται κάποιος/α;
Ο αυνανισμός αποτελεί σεξουαλική πράξη τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, η οποία εκδηλώνεται για πρώτη φορά συνήθως κατά την περίοδο της εφηβείας του ατόμου, χωρίς όμως να περιορίζεται σε αυτήν την ηλικία. Ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων αυνανίζεται και μετά την ενηλικίωση, ενώ έρευνες σε βρέφη και νήπια έχουν αποδείξει ότι ο αυνανισμός συναντάται ήδη από αυτές τις ηλικίες. Γάλλοι επιστήμονες δημοσίευσαν μελέτη στη οποία τεκμηριώνουν με φωτογραφικό υλικό ότι και στη ενδομήτρια ζωή του εμβρύου λαμβάνει χώρα ο αυνανισμός.
Άνδρες και γυναίκες ανακαλύπτουν τη σεξουαλικότητά τους με τον αυνανισμό, ο οποίος συνήθως αρχίζει περίπου στα δέκα ή έντεκα χρόνια ενώ άλλα παιδιά το ανακαλύπτουν πολύ αργότερα. Φυσικά, αγόρια και κορίτσια παίζουν από πολύ νωρίτερα με τα γεννητικά τους όργανα. Ιδιαίτερα τα αγόρια, πιάνουν το πέος τους από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής τους, επειδή το βλέπουν σαν ένα περίεργο εξάρτημα, που προεξέχει από το υπόλοιπο σώμα τους. Όταν τα παιδιά, από τη γέννηση μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών, το αγγίζουν τα γεννητικά τους όργανα αρχίζουν να γνωρίζουν το σώμα τους. Πρόκειται για τον ανατομικό αυνανισμό μέσω του οποίου ανακαλύπτουν την ανατομία τους, επιδιώκουν ίσως την έντονη ηδονή αλλά δε φτάνουν στην εκσπερμάτωση.
Τα νήπια χαϊδεύονται για την ευχαρίστηση που νιώθουν. Όταν γίνουν πέντε ή έξι χρόνων, επιδίδονται σε σεξουαλικές διερευνήσεις με μορφή παιχνιδιού με άλλα συνομήλικά τους παιδιά. Μόνο όταν τα αγόρια και τα κορίτσια φτάσουν στην εφηβεία, οπότε αρχίζει και η παραγωγή αρσενικών και θηλυκών ορμονών, καταφεύγουν στον αυνανισμό συνειδητά, για τη σεξουαλική τους ικανοποίηση.
Συνήθως οι ενήλικοι άντρες εξακολουθούν να αυνανίζονται, αν και με συχνότητα σημαντικά μικρότερη σε σχέση με την εφηβεία. Ένα ενήλικο άτομο που για κάποιο διάστημα δεν έχει τη δυνατότητα σεξουαλικών επαφών είναι φυσιολογικό να καταφεύγει στον αυνανισμό. Όμως και ένα άτομο που έχει τακτικές σεξουαλικές επαφές είναι δυνατό να αυνανίζεται, χωρίς να υπάρχει τίποτα το παθολογικό, αρκεί να μην προτιμάται συστηματικά ο αυνανισμός από τη σεξουαλική επαφή. Ο αυνανισμός είναι μια δραστηριότητα που δεν εγκαταλείπεται από τον άντρα με την ενηλικίωσή του. Πολλές φορές μάλιστα, ένας άντρας εξακολουθεί να αυνανίζεται ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία. Τα ίδια περίπου ισχύουν κα για την ενήλικη γυναίκα. Ειδικές μελέτες τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ αποκαλύπτουν ότι πάνω από το 40% των ατόμων και των δύο φύλων, σε ηλικία άνω των εξήντα, καταφεύγουν τακτικά στον αυνανισμό. Άρα λοιπόν, μόνος ο αυνανισμός δεν αρκεί να χαρακτηρίσει παθολογική τη σεξουαλικότητα ενός ενήλικου ανθρώπου, άντρα ή γυναίκας.

Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι γυναίκες ανακαλύπτουν την αυτοϊκανοποίηση πιο αργά σε σχέση με τους άντρες. Αυτό συμβαίνει γιατί τα γεννητικά όργανα των γυναικών παρουσιάζουν μεγαλύτερη δυσκολία στην εξερεύνηση. Διόλου τυχαία, στη διάρκεια του παιδικού αυνανισμού τα αγόρια χαϊδεύουν κατευθείαν το πέος, ενώ τα κορίτσια περιορίζονται συχνότερα στο να πιέζουν την ήβη τους πάνω σ’ ένα μαλακό αντικείμενο, όπως ένα μαξιλάρι.
Οι άντρες φτάνουν στη σεξουαλική τους ακμή πρόωρα, σε ηλικία 20-40 χρονών, ενώ οι γυναίκες στα 30-50, γι’ αυτό κι εκείνοι πρέπει να μάθουν να ικανοποιούνται από πριν. Οι γυναίκες, αφού ανακαλύψουν τον αυνανισμό, καταφεύγουν συχνότερα σ’ αυτόν έως τα 50 τους χρόνια, για να εξισορροπήσουν τη διαφορά. Στους άντρες συμβαίνει το αντίθετο.

Ο αυνανισμός προκαλεί τύφλωση;
Ούτε τύφλωση προκαλεί, ούτε κώφωση, ούτε οτιδήποτε άλλο.
Τα στατιστικά λένε ότι 9 στους 10 άντρες έχουν αυνανιστεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους…και ό,τι ο δέκατος λέει ψέματα. Τις τελευταίες δεκαετίες το φεμινιστικό κίνημα, η σεξουαλική επανάσταση και η χειραφέτηση των γυναικών έχει απελευθερώσει το ασθενές φύλο και σε αυτό το θέμα.
Όσες έρευνες έχουν γίνει για τον αυνανισμό καταλήγουν ότι δεν προκαλεί «καμία νόσο και καμία μαλακία». Μια έρευνα από το Ινστιτούτο Κίνσεϊ που μελέτησε ανθρώπους που αυνανίζονταν για χρόνια πάνω από τέσσερις φορές την ημέρα έδειξε ότι ήταν απολύτως υγιείς.
Ο μύθος αυτός οφείλεται κατά κύριον λόγο στην Εκκλησία, η οποία θεωρεί τον αυνανισμό αμάρτημα (τον ονομάζει «η κατά μόνας αμαρτία»).

Είναι φυσικό να αυνανίζονται οι παντρεμένοι;
Οι έρευνες πάνω σε αυτό το θέμα δείχνουν ότι όχι μόνο είναι συνηθισμένο και για τα δύο φύλα να αυνανίζονται ενώ είναι παντρεμένοι αλλά και ότι είναι επωφελές για τη σεξουαλική τους ζωή. Στις ευεργετικές επιδράσεις αναφέρονται η ανακούφιση από το άγχος, ο καλύτερος έλεγχος των οργασμός και η χρήση του ως εναλλακτικής απόλαυσης στη σεξουαλική ζωή.

Είναι φυσικό να αυνανίζονται οι παντρεμένοι ο ένας μπροστά στον άλλο;
Αφύσικο είναι για τα ζευγάρια που δεν είναι τόσο ανοιχτά στο θέμα του σεξ. Και δεδομένης όλης της αρνητικής δημοσιότητας του θέματος είναι λογικό να αισθάνεται κάποιος αμηχανία ή ντροπή να αυνανιστεί μπροστά στο σύντροφο του.
Λογικό όμως δε σημαίνει και δικαιολογημένο. Σε ότι αφορά τις επιστημονικές προσεγγίσεις οι περισσότεροι ψυχολόγοι και σύμβουλοι γάμου συστήνουν την επικοινωνία ως το καλύτερο μέσο για να ξεπεραστούν τα αρνητικά συναισθήματα και οι επιπλοκές από τέτοια ζητήματα σε ένα γάμο.

Ο αυνανισμός στερεί στις γυναίκες τον οργασμό κατά τη συνουσία;
Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Για τις περισσότερες γυναίκες η κλειτορίδα είναι το κέντρο της σεξουαλικής απόλαυσης. Η θέση της κλειτορίδας, όμως, δεν επιτρέπει τη διέγερση της κατά τη συνουσία και κατ’ επέκταση τον οργασμό. Αυτή είναι η αιτία που πολλές γυναίκες διαχωρίζουν τα δύο είδη σεξουαλικής απόλαυσης.

Είναι αφύσικο να αυνανίζονται τα παιδιά της σχολικής ηλικίας;
Διάφορες έρευνες δείχνουν ότι κινήσεις ψηλάφησης των γεννητικών οργάνων γίνονται ακόμα και κατά τη διάρκεια της κύησης. Το αφύσικο θα ήταν τα παιδιά της σχολικής ηλικίας να μην εξερευνούν το σώμα τους!
Σε μερικές κοινωνίες, το σεξ αποτελεί ταμπού από τη βρεφική ηλικία μέχρι την εφηβεία: «μην αγγίζεις τον εαυτό σου», «μη χαϊδεύεσαι», «μη διαβάζεις πορνογραφικά περιοδικά», «μη λες άσχημες (με σεξουαλικά υπονοούμενα) λέξεις» κοκ.
Η κεντρική ιδέα είναι ότι κανείς κάνει σεξ όταν μεγαλώσει και όταν είναι ερωτευμένος/η. Όταν λοιπόν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου, υπάρχει η προσδοκία ότι το παρθένο άτομο (νέος ή νέα) θα λειτουργήσει άψογα, θα ξέρει τι να κάνει στο σύντροφό του, πως να έχουν και οι δύο οργασμό, κλπ. Εντελώς αβάσιμες προσδοκίες!
Όμως, όλοι ξέρουν ότι κάτι τέτοιο δε μπορεί να λειτουργήσει αν ήδη από μικρή ηλικία το παιδί μαθαίνει ότι το σεξ είναι κακό πράγμα και δεν έχει διδαχτεί κάποια βασικά πράγματα γι’ αυτό. Τα νέα άτομα ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή με ένα αντιφατικό μήνυμα σχετικά με το σεξ, επομένως υπάρχει ένα πέπλο ντροπής που καλύπτει πολλά πράγματα.

Παράδειγμα:
Η μητέρα βλέπει τον τετράχρονο γιο της να τρίβει τα γεννητικά του όργανα πάνω από το παντελόνι του και τον ρωτάει «τι κάνεις;» (φυσικά και ξέρει τι κάνει, παρ’ όλα αυτά τον ρωτάει!).
Το αγοράκι απαντάει «τίποτα». (Ξέρει τι κάνει, αλλά ακόμα και στην ηλικία των τεσσάρων ετών αρνείται τις πράξεις του).
Η μητέρα αγνοεί εντελώς το ψέμα του και λέει: «σταμάτα!».
Το αγοράκι εμμέσως παραδέχεται την αλήθεια λέγοντας «εντάξει» και χωρίς περαιτέρω αντιδράσεις, επιστρέφει στα παιχνίδια του.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει σχεδόν σε κάθε σπίτι και αξίζει τον κόπο να παρατηρήσει κανείς την έλλειψη ανοιχτής, ειλικρινούς, ξεκάθαρης επικοινωνίας. Το αγοράκι έμαθε ήδη ότι η πράξη του είναι τόσο «φριχτή», τουλάχιστον στα μάτια της μητέρας του, που δεν εκφράζεται με λόγια.
Αποφεύγουν να συζητήσουν γιατί το αγοράκι αγγίζει τα γεννητικά του όργανα ή πόσο όμορφα νιώθει κάνοντάς το. Η μητέρα δεν παραδέχεται -πιθανόν ούτε στον εαυτό της- ότι το έχει κάνει ιδιαιτέρως και δεν ξεκαθαρίζει στο αγοράκι ότι το να δίνει κανείς ευχαρίστηση στον εαυτό του με αυτό τον τρόπο μπορεί να γίνει όταν είναι μόνο του, αλλά όχι δημοσίως.
Αντίθετα, το αγοράκι πρέπει να βγάλει μόνο του τα συμπεράσματά του από τη μπερδεμένη συζήτηση με τα αντιφατικά μηνύματα. Το συμπέρασμά του μπορεί να είναι οτιδήποτε: «το να αγγίζομαι είναι κακό πράγμα», «αν δε με δει κανένας, τότε δεν πειράζει», «είμαι κακό παιδί και κάνω πολύ άσχημα πράγματα».
Τα ταμπού και η σιωπή δημιουργούν μυστικά, μερικές φορές όμορφα, άλλοτε όμως άσχημα και βασανιστικά. Μια καλή συζήτηση και ειλικρίνεια είναι το καλύτερο αντίδοτο.

Υπάρχει κάποιο όριο στην συχνότητα του αυνανισμού;
Δεν υπάρχει ιατρικά αποδεκτό κριτήριο, το οποίο να καθορίζει τα όρια του «φυσιολογικού» αυνανισμού, αλλά ούτε και έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι ο αυνανισμός, όποια και αν είναι η συχνότητά του, οδηγεί σε κάποια μορφή πνευματικής ασθένειας. Ο αυνανισμός, ωστόσο, χαρίζει σε μια σχέση περισσότερο αισθησιασμό και μεγαλύτερη σεξουαλική απόλαυση.

Ο συχνός αυνανισμός συνιστά πρόβλημα;
Είναι γεγονός ότι κυκλοφορούν πολλοί μύθοι σχετικά με τον αυνανισμό οι οποίοι απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κάποια ηλικία που θα πρέπει να διακόψει κανείς τη συνήθεια να αυνανίζεται. Ο αυνανισμός είναι μία απολύτως φυσιολογική πράξη ερωτισμού, μέσα από την οποία ερχόμαστε σε επαφή με τη σεξουαλικότητά μας και την εξερευνούμε με τη βοήθεια της φαντασίας μας. Δεν έχει καμία βλαβερή συνέπεια και αποτελεί πρόβλημα μόνο όταν το άτομο νιώθει την καταναγκαστική ανάγκη να αυνανιστεί υποχρεωτικά, ακόμη και όταν δεν έχει την ανάλογη διάθεση. Για παράδειγμα κάποιοι άντρες χρησιμοποιούν τον αυνανισμό προκειμένου να ελέγξουν την ποιότητα της στύσης του ή γενικώς για να «τεστάρουν» τον εαυτό τους. Μάλιστα, ακόμη και στις περιπτώσεις αυτές λόγος ανησυχίας υπάρχει μόνον όταν οι καταναγκασμοί αυτοί εκδηλώνονται συχνά και προκαλούν δυσφορία στο άτομο ή επηρεάζουν τη λειτουργικότητά του.

Μπορεί ο αυνανισμός να έχει και ευεργετικές επιδράσεις;
Δεν αποκλείεται, αν και δεν είναι απολύτως τεκμηριωμένο.
Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα Αυστραλών επιστημόνων, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό New Scientist, οι άνδρες που αυνανίζονται συχνά, ελαττώνουν σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του προστάτη.
Ένα από τα βασικά μέλη της ομάδας ανέφερε ότι «Η προστασία από τον καρκίνο του προστάτη μπορεί να προκύψει και μέσω του αυνανισμού, ο οποίος ευνοεί την έκπλυση του προστάτη κατά την εκσπερμάτωση, απομακρύνοντας έτσι καρκινογόνες ουσίες που συσσωρεύονται εκεί».

Η διατροφή ή ο συχνός αυνανισμός επηρεάζουν τη γονιμότητα του σπέρματος;
Η ερώτηση συχνά αφορά έναν άντρα που ενδιαφέρεται να αποκτήσει παιδί και μετά από αποτυχημένες προσπάθειες έχει υποβληθεί σε ειδική εξέταση που ονομάζεται σπερμοδιάγραμμα, μέσω της οποία τεκμηριώθηκε ότι η κινητικότητα του σπέρματός του δεν είναι επαρκής για τεκνοποίηση. Ωστόσο πολλοί νέοι άντρες δείχνουν να προβληματίζονται χωρίς λόγο για τέτοιου είδους ζητήματα. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο σύγχρονος τρόπος διατροφής είναι τόσο πλούσιος που δε χρειάζεται να καταφύγετε σε ειδικές τροφές για να εξασφαλίσετε τη γονιμότητά σας, ενώ δε θα πρέπει να σας απασχολεί ούτε η συχνότητα του αυνανισμού.

Έχει σχέση ο αυνανισμός με την ακμή και τα σπυράκια;
Καμία απολύτως. Η ακμή οφείλεται σε άλλους λόγους, όπως κληρονομικότητα, κακή διατροφή, άγχος κ.ά. Υπάρχει περίπτωση, κατά τον οργασμό μετά τον αυνανισμό, λόγω της υψηλότερης κυκλοφορίας του αίματος, να ερεθιστούν κάπως τα ήδη υπάρχοντα σπυράκια. Τίποτα παραπάνω όμως. Προφανώς, η ακμή δεν θα εξαφανιστεί, αν κάποιος ή κάποια σταματήσει να αυνανίζεται.

Ο αυνανισμός προκαλεί…τριχοφυία της παλάμης;
Πάνω από το 90% των ανθρώπων αυνανίζονται. Έχετε δει πολλούς με…μαλλιαρές παλάμες;

Αντρικός αυνανισμός
Οι περισσότεροι άντρες αυνανίζονται κρατώντας το πέος τους που βρίσκεται σε στύση, και ανεβοκατεβάζοντας το χέρι τους ώστε να χαϊδεύουν κατακόρυφα τη μεγαλύτερη περιοχή του πέους.
Οι τεχνικές διαφέρουν από άνδρα σε άνδρα κι από φορά σε φορά. Έτσι άλλοι αυνανίζονται αγκαλιάζοντας το πέος τους με ολόκληρη την παλάμη κι άλλοι χρησιμοποιούν μόνο τον δείκτη και τον αντίχειρα.
Άλλοι απλά χαϊδεύουν ανάλογα το δερματικό περίβλημα στο επάνω μέρος του πέους.
Ποικίλει επίσης η ταχύτητα, η ένταση και η δύναμη που ασκείται στο πέος κατά τις παλινδρομικές κινήσεις (σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί και θλάση του πέους).
Λιγότερο συνηθισμένη πρακτική αποτελεί η χρήση πλαστικής κούκλας, με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που εύκολα μπορείτε να βρείτε σε ένα sex shop.
Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι δεν συνίσταται κατά την εκσπερμάτωση, να ασκείται πίεση στο περίνεο (κάτι που το συνηθίζουν αρκετοί), στην περιοχή δηλαδή ανάμεσα στο όσχεο και τον πρωκτό, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να ανακατευθύνει το σπέρμα προς την ουροδόχο κύστη.

Γυναικείος αυνανισμός
Αρκετές γυναίκες, είτε έχουν αυνανιστεί είτε όχι, αισθάνονται ιδιαίτερη ντροπή όταν αναφέρονται ή ακούνε για τον αυνανισμό. Δεν είναι ένα γεγονός το οποίο μπορούν να το μοιράζονται με τις φίλες τους, όπως συμβαίνει στο άλλο φύλλο, στους άντρες. Ένας άντρας μπορεί να ξεκινήσει μια συζήτηση όσον αφορά τον αυνανισμό με πολύ μεγάλη ευκολία αν βρίσκεται μεταξύ αντρών. Να μιλήσει για τη συχνότητα που αυνανίζεται, για το πότε ήταν η πρώτη του φορά και φυσικά ακόμα και να συγκρίνει τον αυνανισμό με το σεξ (εντάξει μην τα παραλέμε κιόλας, για πλάκα ίσως να το πει). Αντίθετα, στις κοπέλες δεν συμβαίνει το ίδιο, μπορεί να μιλάνε για το σεξ αλλά δεν αναφέρονται στον αυνανισμό. Κι έτσι φυσικά έχει επικρατήσει η λάθος αντίληψη ότι τα κορίτσια δεν αυνανίζονται.
Πολλές κοπέλες, έτσι όπως είναι αγχωμένες για τη σεξουαλικότητα τους και το πόσο θηλυκές μπορούν να αισθανθούν, είναι σε θέση να έρθουν σε σεξουαλική επαφή με έναν άντρα πολύ πριν οι ίδιες ανακαλύψουν τον εαυτό τους και τη σεξουαλική τους συμπεριφορά.
Υπάρχουν κοπέλες που αγνοούν που βρίσκεται η κλειτορίδα και τι ρόλο παίζει.
Έτσι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να μένουν ανικανοποίητες για πολύ καιρό και ουσιαστικά να μην φταίει ο σύντροφός τους αλλά οι ίδιες οι οποίες δεν ξέρουν πώς ερεθίζονται.
Ο αυνανισμός είναι ένας υγιής τρόπος για τις γυναίκες, έτσι ώστε να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές τους ορμές και φυσικά να μάθουν για την σωματική τους σεξουαλική συμπεριφορά.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μια γυναίκα να μάθει το πώς αντιδρά το σώμα της στα διάφορα ερεθίσματα και τι θα πει «κορύφωση» και οργασμός, πολύ καιρό πριν έρθει σε σε σεξουαλική επαφή.

Οι γυναίκες, παρά τις αντιλήψεις πολλών αντρών, δεν συνηθίζουν να βάζουν αντικείμενα στον κόλπο τους. Ο γυναικείος αυνανισμός συνίσταται κυρίως στο χάιδεμα και τον ερεθισμό της κλειτορίδας, όπως και των εσωτερικών και εξωτερικών χειλιών του αιδοίου, με ένα ή περισσότερα δάχτυλα. Ταυτόχρονα μπορεί να χαϊδεύουν το στήθος και τις ρώγες.
Η τεχνολογία όμως επηρέασε και τον αυνανισμό. Ο ηλεκτρικός δονητής (ένα όργανο που εισάγεται και ερεθίζει τον κόλπο και τη γύρω ερωτογενή περιοχή) έχει γίνει ο καλύτερος σύντροφος για πολλές γυναίκες. Ορισμένα άτομα αρέσκονται στον ερεθισμό του πρωκτού τους κατά τη διάρκεια του αυνανισμού.

Τι είναι ο αμοιβαίος αυνανισμός;
Κατά τον αμοιβαίο αυνανισμό (mutual masturbation), δυο άτομα, ανεξαρτήτως φύλου, ερεθίζουν το ένα το άλλο με σκοπό να φτάσουν σε οργασμό.
Ο αμοιβαίος αυνανισμός, συνήθως πραγματοποιείται με τα χέρια. Κατά περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθούν και ερωτικά βοηθήματα.
Ο αμοιβαίος στοματικός έρωτας (το γνωστό «69») είναι μια ακόμη μορφή αμοιβαίου αυνανισμού.
Κυρίως χρησιμοποιείται σαν ερωτικό παιχνίδι, αλλά μπορεί να συμβεί και ανάμεσα σε δυο άτομα που για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορούν ή δεν θέλουν να έρθουν σε ολοκληρωμένη επαφή. Ο λόγος αυτός, μπορεί να είναι είτε η διατήρηση της παρθενίας, είτε η αποφυγή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Σε αρκετές περιπτώσεις βέβαια, συμβαίνει λόγω έλλειψης μέτρων προφύλαξης, ή για την αποφυγή μετάδοσης νοσημάτων, ειδικά στην περίπτωση που οι συνευρισκόμενοι είναι καινούργιο ζευγάρι και δεν γνωρίζουν καλά ο ένας τον άλλον.

Για κάποιους θεωρείται και σταθερή προσωπική ερωτική επιλογή.
Ο αμοιβαίος αυνανισμός ασκείται από ανθρώπους όλων των ερωτικών προσανατολισμών.

Μεταδίδονται νοσήματα μέσω του αυνανισμού;
Σε ατομικό επίπεδο, αυτό είναι…πρακτικώς αδύνατον. Σε ότι αφορά τον αμοιβαίο αυνανισμό, αποτελεί μια εναλλακτική πρακτική, για τον λόγο ακριβώς που δύο άτομα δεν επιθυμούν να εκτεθούν σε έναν ενδεχόμενο κίνδυνο (ή και για την αποφυγή εγκυμοσύνης), που μπορεί να προκύψει από μία απ’ ευθείας συνουσία, ειδικά όταν δεν υπάρχουν μέτρα προφύλαξης.

Αυνανίζονται και τα ζώα;
Ο αυνανισμός δεν συναντάται μόνο στον άνθρωπο, αλλά και σε πολλά είδη του ζωικού βασιλείου, σε αρσενικά καθώς και σε θηλυκά ζώα.
Τα ζώα αυτά αυνανίζονται και όταν έχουν και όταν δεν έχουν ερωτικό ταίρι, είναι δηλαδή ανεξάρτητο από την έλλειψη άλλης επιλογής.
Ζώα όπως οι ταύροι, τα κατσίκια, τα πρόβατα, οι καμήλες, τα δελφίνια, τα λιοντάρια και οι ελέφαντες είναι γνωστόν από παλιά ότι αυνανίζονται. Κι όσο μελετάται περισσότερο η σεξουαλική συμπεριφορά των ζώων, τόσο ο κατάλογος μεγαλώνει.

Μεταξύ των τρόπων και τεχνικών που χρησιμοποιούνται για αυνανισμό είναι η χρήση του χεριού, του ποδιού ή της ουράς, συνοδευόμενα κάποτε με τον ερεθισμό της θηλής.
Πολλά ζώα όπως ο χιμπατζής, κάποια άλλα είδη πιθήκων, ο κλιάρος, και ο σκίουρος χρησιμοποιούν την γλώσσα τους για να γλύψουν το όργανο τους.
Πολλά πουλιά αυνανίζονται με τούφες χόρτου, φύλλα δένδρων ή λάσπη, ή τρίβοντας τα όργανα τους στο έδαφος ή σε άλλες επιφάνειες.

Διογένης ο Κυνικός και αυνανισμός
Μία ηθικώς θεώρηση του αυνανισμού έγινε από τον Έλληνα φιλόσοφο Διογένη τον Κυνικό, όπως μας την παραδίδει ο Διογένης Λαέρτιος. Ο Διογένης απέδιδε την επινόηση του αυνανισμού στον θεό Ερμή, ο οποίος και λυπήθηκε τον γιο του Πάνα που κυνηγούσε την Ηχώ αλλά φάνηκε ανίκανος να την σαγηνεύσει, και έτσι του έμαθε το τέχνασμα του αυνανισμού για να ανακουφίζεται. Ο Παν με την σειρά του δίδαξε αυτήν την πρακτική στους νεαρούς βοσκούς οι οποίοι την διέδωσαν. Ο ίδιος ο Διογένης συχνά αυνανιζόταν δημοσίως μπροστά στο πλήθος που μαζευόταν γύρω από το πιθάρι του. Όταν κάποτε ένας παριστάμενος τον ερώτησε εάν δεν ντρέπεται, αυτός του απάντησε «μακάρι να μπορούσα να ανακουφίσω και την πείνα μου, τρίβοντας την κοιλιά μου».

Είπαν για τον αυνανισμό
Μην υποτιμάς τον αυνανισμό. Είναι σεξ με ένα αγαπημένο πρόσωπο.
Γούντι Άλεν

Το καλό πράγμα με τον αυνανισμό είναι πως δεν χρειάζεται να ντυθείς γι’ αυτόν.
Τρούμαν Καπότε

Τα πνευματικά καλλιεργημένα άτομα αυνανίζονται χωρίς ενδοιασμούς. Το κάνουν για λόγους υγείας, ησυχίας, προνοητικότητας και εξαιτίας της αξιοσημείωτης τελειότητας των αόρατων συντρόφων.
Π. Τζ. Ο’Ρουρκ

Φράσεις που περιγράφουν και σατιρίζουν τον ανδρικό αυνανισμό
Το μεγάλο ραντεβού με την Ρόζα Παλάμη και τις πέντε αδελφές της.
Αρχίζω το ασφαλές σεξ.
Ταΐζω τις πάπιες.
Πέντε με έναν.
Βάφω το ταβάνι.
Ξεφλουδίζω την μπανάνα.
Χαϊδεύω τη σαύρα.
Παίζω την μονόχορδη κιθάρα.
Γυαλίζω το σπαθί.
Ο Ρωμαίος και ο Εαυτός του.
Μυστική χειραψία.

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Καλημέρα, ακυβερνησία!
08/11/2010

του Γιάννη Σιδέρη

Ο βασιλιάς είναι γυμνός; Ο πρωθυπουργός χθες βράδυ απεκδύθηκε την λεοντή που απλώς είχε προβάρει (όπως τελικά αποδείχτηκε) ως στολή παραλλαγής κατά την προεκλογική περίοδο και μέσω της οποίας μόστραρε την εικόνα του αποφασισμένου ηγέτη, εκτοξεύοντας εκβιαστικά διλήμματα προς τον λαό, ότι δήθεν θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές, αν η λαϊκή ψήφος δεν επιδοκίμαζε την πολιτική του μνημονίου, εάν δεν του έδινε πίστωση χρόνου και εμπιστοσύνης.
Η απόφαση που γέννησε το εκβιαστικό δίλημμα, είχε παρθεί υπό την εντύπωση των τρομοκρατικών μηνυμάτων που εξέπεμπαν οι εσωτερικές δημοσκοπήσεις του ΠΑΣΟΚ και οι οποίες έδειχναν ότι επέρχεται συντριπτικό εκλογικό πλήγμα στην κυβερνητική παράταξη. Ο εκβιασμός λειτούργησε οριακά, το κυβερνών κόμμα διασώθηκε.

Φυσικά ουδείς, με στοιχειώδη πολιτική πείρα, πίστευε ότι το ΠΑΣΟΚ θα έπαιρνε στις εκλογές τα λυμφατικά ποσοστά που έδιναν οι δημοσκοπήσεις. Η εκλογική διάσωση- αλλά όχι επιτυχία - του ΠΑΣΟΚ δεν οφείλεται μόνο στο εκβιαστικό δίλημμα των εκλογών που έθεσε ο Παπανδρέου. Υπάρχει κάτι βαθύτερο στο κοινωνικό σώμα που αποδείχτηκε και στο «βρώμικο 89»: Οι οπαδοί των μεγάλων παρατάξεων μπορεί να απογοητεύονται από την εφηρμοσμένη πολιτική του κόμματός τους όταν αυτό βρίσκεται στην εξουσία, μπορεί να δυσανασχετούν, να εξεγείρονται, να απειλούν με καταψήφιση, αλλά όταν φτάνει η ώρα της κάλπης επανακάμπτουν στην αρχική τους κύτη. Δεν είναι τα «πρόβατα που επιστρέφουν στο μαντρί», όπως τους θέλουν η πολιτική φιλολογία της παραδοσιακής Αριστεράς και η ανιστόρητη ανάλυση της νεοφιλελεύθερης αφασίας. Υπάρχει ένα ιστορικό πολιτικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία, υπάρχει παράδοση, μνήμη, βίωμα, πολιτική ένταξη που «ξεκινάει από πολύ μακριά και φτάνει πολύ μακριά» - για να θυμηθούμε και τον Γιάννη Ρίτσο, όπως απήγγειλε σε μια γιορτή της ΚΝΕ, αναφερόμενος βέβαια στο ΚΚΕ .

Είναι ένα ρεύμα δεκαετιών, σμιλεμένο από αγώνες της τότε εποχής, που έχουν ενσταλάξει -και- συναισθηματική φόρτιση σε κοινωνικές μάζες οι οποίες ακόμη βρίσκουν την έκφρασή τους στο πολιτικό κόμμα ΠΑΣΟΚ. Είναι μια ιστορική «πρόσοδος» που ακόμη είναι ζώσα, ικανή να του προσπορίζει ψήφους , παρόλες τις μαλακίες, τις ασυνέπειες, τις μπαγαμποντιές, τα σκάνδαλα που διαπράττει - το κατάλαβαν ξαφνιασμένοι ο Συνασπισμός και η ΝΔ το 89, όταν νόμιζαν ότι στέλνοντας τον Αντρέα στο ειδικό δικαστήριο θα διαμοίραζαν τα εκλογικά ιμάτιά του!

Χθες το βράδυ ο κ. Παπανδρέου, πριν το Μαξίμου και την ελάχιστα πειστική «επινίκια» δήλωσή του με την οποία έβαλε τελεία και παύλα στο θέμα των πρόωρων εκλογών, πέρασε από τα κεντρικά γραφεία της Ιπποκράτους, για να συσκεφθεί. Ρωτούσε την γνώμη των στελεχών που παραβρίσκονταν, καμιά δεκαριά ήταν, αν θα έπρεπε να πάει σε εκλογές. Μεταξύ των παρευρισκομένων, ενδεικτικά αναφέρουμε, τον «γερόλυκο» των εκλογικών αναμετρήσεων Κώστα Λαλιώτη, την …μύστη των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών βουλευτίνα Ελενα Παναρίτη, τον γραμματέα Μ. Καρχιμάκη αλλά και την …Αννα Νταλάρα! Αργότερα στο Μαξίμου, οι θεσμικοί του «πρωινού καφέ», Ραγκούσης, Γερουλάνος, Πεταλωτής, Αθανασάκης κλπ απεφάνθησαν: Όχι εκλογές! Κυκλοφόρησε ανεπισήμως η δικαιολογία ότι το ΠΑΣΟΚ προηγείται «ικανοποιητικά» σε …οχτώ περιφέρεις, άρα ο λαός εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην κυβερνητική πολιτική και το μνημόνιο!

Ανεξάρτητα του ότι δεν ήταν οχτώ οι περιφέρειες - αλλά γιαυτά δεν θα αφιερώσουμε χώρο στο protagon, υπάρχουν άλλες πηγές για τέτοια ενημέρωση - το πρόβλημα που προκύπτει πλέον για την κυβέρνηση είναι δισεπίλυτο: Με ένα ασθενές εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ της, καλείται να κάνει τέτοιες τομές στην ελληνική κοινωνία οι οποίες θα προκαλέσουν πόνο και δάκρυ, έτσι που σύντομα θα αρχίσει εκ νέου να αμφισβητείται η νομιμοποίησή της. Ο κ. Παπανδρέου δεν έπρεπε να είχε βάλει το δίλημμα, αλλά αφού το έβαλε θα έπρεπε να δείξει την αποφασιστικότητα να το τραβήξει ως το τέλος. Τώρα, μετά από τόσους άσκοπους λεονταρισμούς, επανήλθε στην αφετηρία από την οποία ξεκίνησε: Μια κυβέρνηση γυμνή από κοινωνικούς συμμάχους, στερημένη από ισχυρή και αδιαμφισβήτητη λαϊκή εντολή, θα είναι εύκολο θύμα του ανέξοδου λαϊκισμού της αντιπολίτευσης. Και αυτό στη παρούσα φάση που βρίσκεται η χώρα, είναι χειρότερο και από την ύπαρξη μιας «ανάλγητης» αλλά αποφασισμένης κυβέρνησης που ξέρει τι θέλει και πως θα το επιτύχει…

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

δεν πιστευω να ελεγε ψεματα και να μην μας παει σε εκλογες???

ψεματα?

ψεματα?

ψεματα?

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

ολοι γερα την κυριακη ψηφιζουμε

''ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ Γ@ΜΗΘΕΙΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ''

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010


καλα εκαναν οι εκπαιδευτικοι και εκαναν εκλογες τωρα πριν τις Καλικρατικες εκλογες γιατι μετα...με το αγγουρι που τους ετοιμαζουν (καταργηση των επιδοματων- ενσωματωση τους!!! στον βασικο μισθο, ενιαιο μισθολογιο).... 

συγχαρητηρια στα κατα συρροην αλλα και καθ εξιν κοροιδα που ξαναψηφισαν (ειδικα αυτους που ψηφισαν ΠΑΣΚΕ)...

ολοι θα τους συμπονεσουμε οταν θα ξεκινησουν απεργειες και θα ξεχασουμε οτι καθονται περισσοτερο απο τον μισο χρονο και τον υπολοιπο να ειναι λιγοτερο παραγωγικοι ακομα και απο τους αξιωματικους του στρατου και της αστυνομιας!




Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010




Η Ελλάδα θα μείνει για χρόνια εκτός αγορών ...
Λαγός ο Πάγκαλος, βέβαιη η αναδιάρθρωση του χρέους.


Βασικοί μοχλοί του ίδιου προπαγανδιστικού μηχανισμού παραμένουν ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος.


Όπως έχουμε γράψει από τις 13 Οκτωβρίου, οι δυο τους λειτουργούν σε απόλυτο συντονισμό, έστω και αν φαινομενικά εμφανίζονται να λένε τα εκ διαμέτρου αντίθετα.


Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει, ουσιαστικά προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη για το αναπόφευκτο: Αναδιάρθρωση του χρέους, που από τον κ. Πάγκαλο παρουσιάστηκε (τόσο από το «Βήμα της Κυριακής», όσο και σε χθεσινή παρουσία του στην πρωινή ενημερωτική ζώνη της ΝΕΤ) περίπου ως… πράξη σωτηρίας, διαφημίζοντας την αναδιάρθρωση, χάρη στην οποία θα μειωθούν τα επιτόκια αποπληρωμής των χρεών μας. Κρύβει, όμως, τις σοβαρές συνέπειες που θα έχει μια τέτοια κίνηση για την χώρα. Κατά την άποψή του, η αναδιάρθρωση δεν πρέπει να δαιμονοποιείται.


Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο κ. Πάγκαλος, αφού επί καιρό δαιμονοποιούσε ο ίδιος την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, όταν αυτή έγινε, χρησιμοποίησε την ίδια ακριβώς έκφραση που χρησιμοποιεί και τώρα για την αναδιάρθρωση: «Δεν πρέπει να δαιμονοποιείται το ΔΝΤ».


Υπό αυτήν την έννοια, μπορούμε να θεωρούμε ότι η αναδιάρθρωση έχει ήδη γίνει και απλώς δεν μας το έχουν πει, χρησιμοποιώντας τον κ. Πάγκαλο για να μας το ξεφουρνίσει με… τρόπο.


Από την πλευρά του, ο κ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του εφ’ όλης της ύλης στην εφημερίδα «Real News», δήλωσε τα ακριβώς αντίθετα. Είπε ότι η Ελλάδα δεν συζητά επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της και δεν θα χρειαστεί να υπογράψει νέο μνημόνιο με την τρόικα μετά το 2013.


Συγκεκριμένα για την αναδιάρθρωση του χρέους, ο κ. Παπανδρέου είπε «δεν συζητάμε τέτοιο ενδεχόμενο. Πρόκειται για σενάρια που διακινούν όσοι επενδύουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας».


Αυτό αποτελεί και την απόδειξη ότι Παπανδρέου και Πάγκαλος παίζουν από κοινού το ίδιο προπαγανδιστικό παιχνίδι. Διότι αν όποιος διακινεί σενάρια περί αναδιάρθρωσης του χρέους επενδύει, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, στην χρεοκοπία της Ελλάδας, τότε αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του κ. Πάγκαλου. Ο οποίος, όμως, παραμένει μέχρι στιγμής στην θέση του και επομένως η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι λειτουργεί ως λαγός σε σχέση με την επικείμενη αναδιάρθρωση.

Όσο για το θέμα της κήρυξης γενικών εκλογών σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ ηττηθεί στις περιφερειακές, ο κ. Παπανδρέου δηλώνει στην εφημερίδα ότι δεν μπλοφάρει. «Οι πολίτες με ξέρουν καλά και γνωρίζουν ότι δεν συνηθίζω να μπλοφάρω», είπε συγκεκριμένα. Και πρόσθεσε: «Είμαι έτοιμος να με ξανακρίνουν οι πολίτες, αν χρειαστεί», επιμένοντας έτσι στην στρατηγική του γνωστού διλήμματος.


Δεν παρέλειψε ο κ. Παπανδρέου να σημειώσει πως οι εκλογές δεν είναι θέμα της τρόικας, κάτι που επίσης υποστήριξε και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Κατά τον υπουργό οι εκλογές είναι θέμα των εθνικών θεσμών και όχι της τρόικας («ο καθένας στο ρόλο του», είπε.» Η λειτουργία της δημοκρατίας μας είναι θέμα των εθνικών θεσμών»). Αλλά χθες βράδυ οι ειδήσεις από την Νέα Υόρκη έλεγαν πως η τρόικα δυσφορεί με την προοπτική διενέργειας εθνικών εκλογών.


Από την πλευρά του πάλι, ο κ. Πάγκαλος, στη συνέντευξή του στο «Βήμα», απαντά σχετικά με τις εκλογές: «Έχω την αίσθηση ότι δεν θα γίνουν πρόωρες εκλογές εφέτος ή του χρόνου». Δεν παρέλειψε μάλιστα να αναφερθεί και στον Γιάννη Δημαρά, με απαξιωτικό τρόπο (που θύμιζε την παλαιότερη δήλωσή του για τον «κ. Τίποτα», αναφερόμενος στον Δ. Αβραμόπουλο). Αποκάλεσε την υποψηφιότητα Δημαρά «μη υπαρκτή» και είπε πως «κανείς δεν ξέρει τίποτα γι' αυτόν, πέραν του ότι είναι συμπαθητικό και καλό παιδί».


Είναι πάντως απίστευτο πώς καταβάλλεται τώρα προσπάθεια να ωραιοποιηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους, όταν μόλις πρόσφατα έναν τέτοιο ενδεχόμενο αντιμετωπιζόταν ως απευκταίο.


Ο ίδιος ο Ολι Ρεν, σε άρθρο του στην Ουόλ Στρητ Τζέρναλ τον περασμένο Αύγουστο είχε γράψει συγκεκριμένα πως «οι ανησυχίες για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αστήρικτες». Μιλούσε δηλαδή ξεκάθαρα για ανησυχητική προοπτική.


Την ίδια περίπου περίοδο ο Άλαν Μπίτι, σε άρθρο του στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, συνιστούσε στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει, αλλά να μην… βιαστεί. Θεωρούσε πιθανή την αναδιάρθρωση, αλλά έγραφε ότι στο μεταξύ η καλύτερη επιλογή της Ελλάδας είναι να προσποιείται ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο! Όπως έγραφε, αν η Ελλάδα κήρυττε στάση πληρωμών, θα κατάφερνε μόνο ένα πράγμα: Την χαλάρωση των πιέσεων στη δημοσιονομική της κατάσταση. Αλλά και πάλι, έγραψε, θα συσσώρευε χρέος, χωρίς να επιλύεται το βασικό πρόβλημα που είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας.


Ο Όλι Ρεν επανήλθε στο θέμα και τον περασμένο Σεπτέμβριο με άρθρο του στην γαλλική εφημερίδα «Les Echos» και υπό τον τίτλο «Αυτό που μας δίδαξε η Ελλάδα». Έγραψε τότε: «Όσοι προτείνουν την αναδιάρθρωση του χρέους, τείνουν να υποτιμούν το σημαντικό οικονομικό και πολιτικό κόστος μιας τέτοιας απόφασης, κόστος που ενδέχεται να έχει σοβαρές συνέπειες στο οικονομικό σύστημα της Ελλάδας, και κατά συνέπεια ολόκληρης της ευρωζώνης και της Ε.Ε.». *


Αντιφατικός στο θέμα της αναδιάρθρωσης είναι και ο ίδιος ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Τομμάζο Παντόα Σκιόππα. Πρόσφατα, μέσα στον Οκτώβριο, είπε ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας, απορρίπτοντας τα σχετικά σενάρια και παρατηρώντας ότι οι αγορές έχουν την τάση να υπερβάλλουν.


Μόλις, όμως, τον Σεπτέμβριο ο κ. Σκιόππα με άρθρο του στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς είχε πει ότι τελικά θα χρειαστεί η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και παράταση της παραμονής της τρόικας στην χώρα μας.


Πριν λίγες μέρες και ο διάσημος οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (Καθημερινή, 24 Οκτωβρίου), είχε κρίνει ως μη ρεαλιστική την πρόβλεψη για επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές σε 18 μήνες και είχε ξεκαθαρίσει:


«Παρά την εφαρμογή σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και επώδυνων μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στο τεράστιο χρέος που συσσωρεύεται και θα αναγκασθεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωσή του». Και πρόσθεσε:


«Αν δεν θέλετε να την πείτε πτώχευση, μην την λέτε πτώχευση. Πείτε την αναδιάρθρωση υπό πίεση, αλλά είναι βέβαιο ότι θα συμβεί».


Συμπλήρωσε επίσης ότι «ακόμη και αν η Ελλάδα υλοποιήσει όλα όσα περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του ΔΝΤ, εάν λάβει όλα τα δρακόντεια μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και σταθεροποίησης, το ίδιο το πρόγραμμα προβλέπει μείωση της παραγωγής και, σύμφωνα με το καλύτερο σενάριο, το δημόσιο χρέος της θα σταθεροποιηθεί στα επίπεδα του 148% του ΑΕΠ, που για μένα δεν είναι βιώσιμο και απαιτεί αναδιάρθρωση». Η πτώχευση είπε είναι αναπόφευκτη, διότι είναι αδύνατον να επιζήσει η Ελλάδα με ένα χρέος που φθάνει στο 150% του ΑΕΠ.


Από πλευράς κυβέρνησης, υπάρχουν και άλλες, πρόσφατες, αντιφατικές δηλώσεις: Στις 11 Οκτωβρίου, σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ο κ. Παπακωνσταντίνου επιβεβαίωσε ότι η Ελλάδα συζητεί άτυπα την επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων από τον μηχανισμό της τρόικας. «Αυτή η συζήτηση», είπε, «άρχισε επειδή όλοι μπορούν να δουν ότι δύο συγκεκριμένες χρονιές, το 2014 και το 2015, το κράτος χρειάζεται να πληρώνει ξαφνικά, αντί για 40-50 δισ. ευρώ, 70 δισ. ευρώ», προσθέτοντας, παρ’ όλα αυτά, πως η χώρα δεν θα χρειαστεί να πάει σε αναδιάρθρωση του χρέους της.


Την επομένη, ο κ. Πεταλωτής ξεκαθάρισε ότι «δεν υπάρχει θέμα παράτασης του μνημονίου, δεν υπάρχει θέμα νέων μέτρων, δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους», τονίζοντας ότι δεν υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στα ζητήματα αυτά.


«Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα, δεν μας αφορούν, δεν τα συζητάμε καν. Γενικώς δεν γίνεται καμία συζήτηση πέρα από την επιμήκυνση της αποπληρωμής, που είναι κάτι το θεωρητικό», είπε χαρακτηριστικά


Την ίδια ημέρα, η εφημερίδα το «Βήμα» δημοσιεύει ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο ο σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Λουκάς Παπαδήμος είναι αντίθετος στην αναδιάρθρωση του χρέους και πως θεωρεί ότι η επιλογή αυτή μπορεί προσωρινά να ανακουφίζει τις οικονομικές πιέσεις, μακροπρόθεσμα όμως θα έχει ανεπιθύμητες οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις. «Η αναδιάρθρωση του χρέους δεν είναι λογική λύση για την Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά, γράφει η εφημερίδα.


Η συζήτηση έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Αύγουστο, με δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο. Η Ντέιλι Τέλεγκραφ αναφέρθηκε στην πιθανότητα αναδιάρθρωσης του χρέους. «Είναι κάτι που θα συμβεί αργά ή γρήγορα» δήλωνε στην εφημερίδα αναλυτής της Μonument Securities, προσθέτοντας ότι υπό τις σημερινές συνθήκες «η παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ δεν μπορεί να συνεχιστεί για οικονομικούς λόγους». Το δημοσίευμα εστίαζε στο διογκωμένο χρέος της Ελλάδας που «προβλέπεται ότι θα εκτιναχθεί στο 150% του ΑΕΠ μέσα στην επόμενη τριετία, ακόμη και αν η κυβέρνηση συμμορφωθεί πλήρως με τις απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». «Η Ελλάδα κυνηγάει την ουρά της» σημείωνε ο συντάκτης του άρθρου, μεταφέροντας εκτιμήσεις αναλυτών, σύμφωνα με τις οποίες «η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας έχει περάσει το σημείο που δεν έχει γυρισμό».


Την ίδια περίοδο (19 Αυγούστου) δημοσιεύθηκε δημοσκόπηση του πρακτορείου Ρόιτερ’ς, στην οποία συμμετείχαν 60 οικονομολόγοι και σύμφωνα με την οποία οι πιθανότητες αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους βρίσκονταν στο 43%. Συγκεκριμένα, από τους 60 οικονομολόγους, οι μισοί έδωσαν πιθανότητα άνω του 50% για αναδιάρθρωση του χρέους στην περίπτωση της χώρας μας και μόνο 10% για Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία.


Στις 6 Σεπτεμβρίου, είχαμε και τις δηλώσεις του διαχειριστή του ομίλου επενδύσεων σε ομόλογα, Pacific Investment Management Co. (Pimco), Andrew Bosomworth, ο οποίος είπε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικό κίνδυνο αδυναμίας αποπληρωμής χρεών, καθώς εξαιτίας της αφερεγγυότητας, η χώρα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της όταν λήξει το πρόγραμμα διάσωσης σε τρία χρόνια.


«Η Ελλάδα είναι αφερέγγυα", δήλωσε ο Bosomworth σε τηλεφωνική του συνέντευξη στο Bloomberg. «Θεωρώ ότι είναι μεγάλος ο κίνδυνος τελικά η Ελλάδα να αθετήσει την δέσμευση αποπληρωμής των χρεών της ή να οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους της».


Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Παπανδρέου, στην γνωστή συνομιλία του με δημοσιογράφους, στη διάρκεια της οποίας μίλησε για εξεταστική που θα ερευνήσει και τις συναλλαγές με την Γκόλντμαν Ζακς, είπε ότι δεν μπαίνει σε συζήτηση επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και ξεκαθάρισε πως δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους.


Στις 20 Οκτωβρίου, κατά την συνέντευξη Τύπου μετά την συνεδρίαση του Εκοφίν, ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου μίλησε για την προοπτική αναθεώρησης της συνθήκης της Λισαβόνας (που τελικά έγινε) επισημαίνοντας το «πρόβλημα» που παρουσιάζει η γαλλογερμανική πρόταση, καθώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί η εικόνα ότι ο μηχανισμός αυτός προβλέπει, μεταξύ άλλων, και το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους μιας χώρας.


Όπως βλέπετε, όλα είναι «δεμένα». Η αναδιάρθρωση του χρέους βρίσκεται προ των πυλών. Και πέρα από ωραιοποιήσεις, κάτι τέτοιο θα οδηγήσει την χώρα για πολλά χρόνια εκτός αγορών και θα παραμείνουμε υπό τον ζυγό της τρόικας τουλάχιστον μέχρι το 2020.
Ο Πάγκαλος χθες στη ΝΕΤ, αναφερόμενος στην αναδιάρθρωση είπε:
"Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κατ' ανάγκη σε βάρος της Ελλάδος..
Είναι προς όφελός μας.."
Τώρα το θυμήθηκες κ. Πάγκαλε;;
Μετά από ένα χρόνο τώρα ανακάλυψες ότι δεν είναι "κακή" και είναι προς οφελός μας η αναδιάρθρωση;
Διαβάστε τώρα το απόσπασμα της σημερινής συνέντευξης, του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στην εφημερίδα "Real News".

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις για την πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, το σενάριο αυτό εξακολουθεί να κυκλοφορεί στις αγορές. Μήπως τελικά η επαναδιαπραγμάτευση χρέους, υπό όρους, θα μπορούσε να αποτελέσει διέξοδο;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν συζητάμε τέτοιο ενδεχόμενο. Η Ελλάδα θα πετύχει τους στόχους της. Τα σενάρια αυτά προέρχονται από εκείνους που δεν θέλουν την επιτυχία μας. Είναι οι ίδιοι που επένδυαν στην χρεοκοπία της χώρας. Ο Ελληνικός λαός θα τους διαψεύσει ακόμη μια φορά."
Λέμε εμείς κ. Παπανδρέου, όταν αναφέρετε ότι όσοι υποστηρίζουν τα σενάρια αυτά, δεν θέλουν την επιτυχία της χώρας και επενδύουν στην χρεωκοπία της ...
Να υποθέσουμε ότι εννοείτε και τον κ. Πάγκαλο;;
Εμείς πάντως μπορούμε να υποθέσουμε ότι δεν ξέρετε τι σας γίνεται..
Πως είναι δυνατόν για το ίδιο και μάλιστα σοβαρό θέμα, να έχετε, αν δεν μας παραμυθιάζετε, ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις;
Tι σόι κυβέρνηση είναι αυτή ;
Άλλα λέτε εσείς και τελείως, μα τελείως άλλα στο θέμα της αναδιάρθρωσης αναφέρει ο κ. Πάγκαλος.
Αφού λοιπόν και σύμφωνα με αυτά που δηλώσατε ο κ. Πάγκαλος επενδύει στην χρεωκοπία της χώρας, γιατί δεν τον διώχνετε;
¨Ενα μπορούμε να σας πούμε κ. Παπανδρέου:
Βαρεθήκαμε τα ψέματα σας..

Ο Ελληνικός λαός εσάς θα διαψεύσει κ. Παπανδρέου....
Ο Πάγκαλος χθες στη ΝΕΤ, αναφερόμενος στην αναδιάρθρωση είπε:
"Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κατ' ανάγκη σε βάρος της Ελλάδος..
Είναι προς όφελός μας.."
Τώρα το θυμήθηκες κ. Πάγκαλε;;
Μετά από ένα χρόνο τώρα ανακάλυψες ότι δεν είναι "κακή" και είναι προς οφελός μας η αναδιάρθρωση;
Διαβάστε τώρα το απόσπασμα της σημερινής συνέντευξης, του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στην εφημερίδα "Real News".

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις για την πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, το σενάριο αυτό εξακολουθεί να κυκλοφορεί στις αγορές. Μήπως τελικά η επαναδιαπραγμάτευση χρέους, υπό όρους, θα μπορούσε να αποτελέσει διέξοδο;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν συζητάμε τέτοιο ενδεχόμενο. Η Ελλάδα θα πετύχει τους στόχους της. Τα σενάρια αυτά προέρχονται από εκείνους που δεν θέλουν την επιτυχία μας. Είναι οι ίδιοι που επένδυαν στην χρεοκοπία της χώρας. Ο Ελληνικός λαός θα τους διαψεύσει ακόμη μια φορά."
Λέμε εμείς κ. Παπανδρέου, όταν αναφέρετε ότι όσοι υποστηρίζουν τα σενάρια αυτά, δεν θέλουν την επιτυχία της χώρας και επενδύουν στην χρεωκοπία της ...
Να υποθέσουμε ότι εννοείτε και τον κ. Πάγκαλο;;
Εμείς πάντως μπορούμε να υποθέσουμε ότι δεν ξέρετε τι σας γίνεται..
Πως είναι δυνατόν για το ίδιο και μάλιστα σοβαρό θέμα, να έχετε, αν δεν μας παραμυθιάζετε, ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις;
Tι σόι κυβέρνηση είναι αυτή ;
Άλλα λέτε εσείς και τελείως, μα τελείως άλλα στο θέμα της αναδιάρθρωσης αναφέρει ο κ. Πάγκαλος.
Αφού λοιπόν και σύμφωνα με αυτά που δηλώσατε ο κ. Πάγκαλος επενδύει στην χρεωκοπία της χώρας, γιατί δεν τον διώχνετε;
¨Ενα μπορούμε να σας πούμε κ. Παπανδρέου:
Βαρεθήκαμε τα ψέματα σας..
Ο Ελληνικός λαός εσάς θα διαψεύσει κ. Παπανδρέου....