διακυνδινεύουμε να πάμε φυλακή και ξαναδείχνουμε τα σχόλια των δύο παρουσιαστών σχετικά τον...χμμμ.... κ. Δένδια (ουφ το είπα)
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
''μην εξοικιώνεστε με το τέρας γελόντας (ανεχόμενοι λέω εγώ) με τα καμμώματα του, είναι ο καλύτερος τρόπος για να του μοιάσετε!'' Λιάνα Κανέλλη
Διεκδικόντας το δικαίωμα μου να φάσκω και να αντιφάσκω (περισσότερο το διασκεδάζω και το γουστάρω είναι η αλήθεια παρά το διεκδικώ σαν δικαίωμα), να αυτοδιαψεύδομαι και να επαναπροσδιορίζομαι θέλω να μοιραστώ την συγκίνηση μου με την τεράστια Λιάνα μετά ειδικά και την φάρσα των έτσι κι αλλιώς καραγκιόζηδων του SKAI!
Είναι περισσότερα αυτά για τα οποία συμφωνώ μαζί της παρά αυτά για τα οποία διαφωνώ.
Αυτό δεν θα με αποτρέψει από το να μην κρύψω ότι σχεδόν χάρηκα τα χαστούκια του Κασιδιάρη! Και θα τα χαιρόμουνα ακόμη περισσότερο αν δεν ήταν αυθόρμητα και προϊον αδυναμίας του να κρατήσει τα ευαίσθητα νευράκια του!!!
Υπάρχει όμως και το κομμάτι της βίας αλλά ας μην ξεχνάμε και τι είπε ο ομόηχος πανσοφός πρόγονος μας...
''Οί πλείστοι άνθρωποι κακοί''.
Όμως η βία (ο φασισμός) έχει πολλές μορφές...είναι ένα τέρας που όχι μόνο μας κάνει να φοβόμαστε αλλά πολλές φορές το ανεχόμαστε, κάνουμε πλάκα ή και το χρησιμοποιούμε για να αποδείξουμε την γεναιότητα μας,τον ''αντρισμό'' μας, την μαγκιά μας!
Και όσο εξοικιωνόμαστε με αυτό, όσο το διασκεδάζουμε, όσο το ανεχόμαστε είναι σαν να το ταϊζουμε και στο τέλος γινόμαστε όμοιοι του!
Και που είναι αυτό το τέρας, πόσο επηρεάζει την ζωή μας, πόσο προσπαθεί να μας κάνει να το φοβόμαστε και πόσο το καταφέρνει τελικά; Πόσο το έχουμε συνηθίσει και πόσο το τρέφουμε με την αδιαφορία μας να τρανεύει και να γιγαντώνεται;
Μα είναι δίπλα μας...παντού...το πραγματικό του πρόσωπο δεν σταμάτησε να μας το δείχνει στις 17 νοέμβρη του '74 αλλά συνεχίζει να μας το δείχνει καθημερινά αδιάκοπα και αδιαλείπτως από τότε αλλα και πρίν μέχρι και σήμερα, μέχρι και τώρα, αυτήν την στιγμή.
είναι μάλλον κουτό να πιστεύουμε ότι όλοι οι γερμανοί στρατιωτικοί και πολίτες που σήκωναν το χέρι τους και φώναζαν χάιλ στον ηγέτη τους ξαφνικά άλλαξαν γνώμη και πεποιθήσεις και το γύρισαν...όπως και όλοι αυτοί που ακολουθούσαν τον δικό μας δικτάτορα τον δικό τους ηγέτη ξέχασαν και αποκύρηξαν ξαφνικά τα πιστεύω τους.
Η γενιά του πολυτεχνίου ζει και βασιλεύει αλλά δεν είναι μόνο αυτοι οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για να διώξουν την χούντα άλλα είναι και οι απέξω που δεν έκανα τίποτα αλλά είναι κι αυτοί που ήταν η χούντα...είναι και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Και δεν έιναι τόσο πια μακρινές εκείνες οι εποχές. Τα φαντάσματα αλλά και οι σύγχρονες εκδοχές τους ζουν και βασιλεύουν ανάμεσα μας...ίσως να είμαστε και εμείς οι ίδιοι.
Και κοιτάω δίπλα μου, δεξιά και αριστερά μου και όλο και περισσότερο βλεπω νοσταλγούς του φασισμού να παραφιλάνε για να σοδομίσουν την από καιρού παραδομένη κοινωνία μας .
Και δεν εννοώ φυσικά την χρυσή αυγή, δεν εννοώ μόνο την χρυσή αυγή αλλά αυτούς που μας την ''επιβάλουν'' , αυτούς που την προωθούν και την διαφημίζουν αυτούς που την πιστεύουν ή κάνουν πως την πιστεύουν. Και αν είναι λυπηρό να ακούς γύρω σου ανθρώπους φτωχούς στην τσέπη ή στο πνεύμα ή ακόμα και στα δύο να υποστηρίζουν τέτοια μορφώματα, κόμματα, πολιτικές ή με όποιο κλισέ θέλει ο καθένας να τα χαρακτηρίσει ακόμη και αν κατέχουν θέσεις (αρχίδια) νευραλγικές διοικητικές ή αυτοδιοικητικές, πόσο μάλλον αν ολόκληροι μηχανισμοί όπως το κράτος ή τα Μ.Μ.Ε. ή ακόμα και οι διανοούμενοι αυτού του τόπου να μην μπορούν (ή να μην θέλουν που είναι και το ύποπτο της υπόθεσης) να αντιμετωπίσουν την ιδεολογική ένδεια του φασισμού.
Και να που προκύπτει η ανάγκη να κάνουμε τον ρομαντισμό μας και την ''μαλακία'' που μας δέρνει όπλο και να τολμήσουμε, να τολμήσουμε να αντισταθούμε. με όποιο τρόπο, με κάθε μορφή, ακόμα και σε πράγματα καθημερινά μικρά. Να καταπνίξουμε πρώτα τις μικρές χούντες μας να εξοντώσουμε τους μικρούς φασίστες δικτάτορες στην γειτονιά μας και να πάρουμε δύναμη για να σκοτώσουμε και το ίδιο το φίδι που μας απειλεί.
Η πλάκα είναι ότι όλοι οι δικτάτορες, .ολοι οι προδότες είναι ίδιοι, λένε τα ίδια πράγματα και έχουν την ίδια φάτσα (ακόμα και από τα μουστάκια τους μπορεί καποιος να βγάλει πολλά συμπεράσματα και να συνομοσιολογήσει άνετα).
Δέν δικαιολογούμαστε να μην τους αναγνωρίζουμε!
Διεκδικόντας το δικαίωμα μου να φάσκω και να αντιφάσκω (περισσότερο το διασκεδάζω και το γουστάρω είναι η αλήθεια παρά το διεκδικώ σαν δικαίωμα), να αυτοδιαψεύδομαι και να επαναπροσδιορίζομαι θέλω να μοιραστώ την συγκίνηση μου με την τεράστια Λιάνα μετά ειδικά και την φάρσα των έτσι κι αλλιώς καραγκιόζηδων του SKAI!
Είναι περισσότερα αυτά για τα οποία συμφωνώ μαζί της παρά αυτά για τα οποία διαφωνώ.
Αυτό δεν θα με αποτρέψει από το να μην κρύψω ότι σχεδόν χάρηκα τα χαστούκια του Κασιδιάρη! Και θα τα χαιρόμουνα ακόμη περισσότερο αν δεν ήταν αυθόρμητα και προϊον αδυναμίας του να κρατήσει τα ευαίσθητα νευράκια του!!!
Υπάρχει όμως και το κομμάτι της βίας αλλά ας μην ξεχνάμε και τι είπε ο ομόηχος πανσοφός πρόγονος μας...
''Οί πλείστοι άνθρωποι κακοί''.
Όμως η βία (ο φασισμός) έχει πολλές μορφές...είναι ένα τέρας που όχι μόνο μας κάνει να φοβόμαστε αλλά πολλές φορές το ανεχόμαστε, κάνουμε πλάκα ή και το χρησιμοποιούμε για να αποδείξουμε την γεναιότητα μας,τον ''αντρισμό'' μας, την μαγκιά μας!
Και όσο εξοικιωνόμαστε με αυτό, όσο το διασκεδάζουμε, όσο το ανεχόμαστε είναι σαν να το ταϊζουμε και στο τέλος γινόμαστε όμοιοι του!
Και που είναι αυτό το τέρας, πόσο επηρεάζει την ζωή μας, πόσο προσπαθεί να μας κάνει να το φοβόμαστε και πόσο το καταφέρνει τελικά; Πόσο το έχουμε συνηθίσει και πόσο το τρέφουμε με την αδιαφορία μας να τρανεύει και να γιγαντώνεται;
Μα είναι δίπλα μας...παντού...το πραγματικό του πρόσωπο δεν σταμάτησε να μας το δείχνει στις 17 νοέμβρη του '74 αλλά συνεχίζει να μας το δείχνει καθημερινά αδιάκοπα και αδιαλείπτως από τότε αλλα και πρίν μέχρι και σήμερα, μέχρι και τώρα, αυτήν την στιγμή.
είναι μάλλον κουτό να πιστεύουμε ότι όλοι οι γερμανοί στρατιωτικοί και πολίτες που σήκωναν το χέρι τους και φώναζαν χάιλ στον ηγέτη τους ξαφνικά άλλαξαν γνώμη και πεποιθήσεις και το γύρισαν...όπως και όλοι αυτοί που ακολουθούσαν τον δικό μας δικτάτορα τον δικό τους ηγέτη ξέχασαν και αποκύρηξαν ξαφνικά τα πιστεύω τους.
Η γενιά του πολυτεχνίου ζει και βασιλεύει αλλά δεν είναι μόνο αυτοι οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για να διώξουν την χούντα άλλα είναι και οι απέξω που δεν έκανα τίποτα αλλά είναι κι αυτοί που ήταν η χούντα...είναι και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Και δεν έιναι τόσο πια μακρινές εκείνες οι εποχές. Τα φαντάσματα αλλά και οι σύγχρονες εκδοχές τους ζουν και βασιλεύουν ανάμεσα μας...ίσως να είμαστε και εμείς οι ίδιοι.
Και κοιτάω δίπλα μου, δεξιά και αριστερά μου και όλο και περισσότερο βλεπω νοσταλγούς του φασισμού να παραφιλάνε για να σοδομίσουν την από καιρού παραδομένη κοινωνία μας .
Και δεν εννοώ φυσικά την χρυσή αυγή, δεν εννοώ μόνο την χρυσή αυγή αλλά αυτούς που μας την ''επιβάλουν'' , αυτούς που την προωθούν και την διαφημίζουν αυτούς που την πιστεύουν ή κάνουν πως την πιστεύουν. Και αν είναι λυπηρό να ακούς γύρω σου ανθρώπους φτωχούς στην τσέπη ή στο πνεύμα ή ακόμα και στα δύο να υποστηρίζουν τέτοια μορφώματα, κόμματα, πολιτικές ή με όποιο κλισέ θέλει ο καθένας να τα χαρακτηρίσει ακόμη και αν κατέχουν θέσεις (αρχίδια) νευραλγικές διοικητικές ή αυτοδιοικητικές, πόσο μάλλον αν ολόκληροι μηχανισμοί όπως το κράτος ή τα Μ.Μ.Ε. ή ακόμα και οι διανοούμενοι αυτού του τόπου να μην μπορούν (ή να μην θέλουν που είναι και το ύποπτο της υπόθεσης) να αντιμετωπίσουν την ιδεολογική ένδεια του φασισμού.
Και να που προκύπτει η ανάγκη να κάνουμε τον ρομαντισμό μας και την ''μαλακία'' που μας δέρνει όπλο και να τολμήσουμε, να τολμήσουμε να αντισταθούμε. με όποιο τρόπο, με κάθε μορφή, ακόμα και σε πράγματα καθημερινά μικρά. Να καταπνίξουμε πρώτα τις μικρές χούντες μας να εξοντώσουμε τους μικρούς φασίστες δικτάτορες στην γειτονιά μας και να πάρουμε δύναμη για να σκοτώσουμε και το ίδιο το φίδι που μας απειλεί.
Δέν δικαιολογούμαστε να μην τους αναγνωρίζουμε!
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
grevena....κάτι
Τελικά σε αυτήν την πόλη δεν μας συγκινεί τίποτα, μάλλον γιατί τα μάτια μας είναι κλειστά και τα αυτιά μας βουλωμένα. Όλα γύρω μας καταρέουν και οι γρεβενιώτες συνεχίζουμε να ζούμε την έτσι και αλλιώς μίζερη ζωή μας περπατώντας σαν ζόμπι χωρίς ψυχή στους βρώμικους και βρωμερούς αδιάφορους κατα τα άλλα δρόμους της άπνοης αυτής μικροσκοπικής ''πολιτείας''.
Και εκεί που σκάει το χειλάκι και βλέπεις τελικά κάποιες καλές προσπάθειες, κάποιους ανθρώπους που και κέφι έχουν και προσπαθούν και δεν ζητάνε τίποτα από κανέναν παρα μόνο να μοιράζονται την χαρά τους, την δημιουργικότητα τους και την δυναμική τους χωρίς να την επιβάλουν και χωρίς να...επιχορηγούνται γι αυτό, να που θα σκοντάψεις σε μια λακούβα, να σε ένα αφρισμένο τουμπανιασμένο και βασανισμένο τετράποδο ''φίλο'', να σε κάποιον ''αιρετό''-καλικάντζαρο της μετάΑνακατωσαρίων εποχής που απαιτεί να τον αναγνωρίζουμε σαν αρχή του τόπου και σαν δραγάτη στα αρχίδια μας και καλό μας Πατερούλη που έχει δικαίωμα να ''σκοτώνει'', να ''εκτοπίζει'', να ''καίει'' και να ''καταστρέφει''.
¨Όλες αυτές φυσικά είναι πρακτικές που τις έχουν διδαχτεί από τους μπαμπάδες τους, τους γνωστότερους και μεγαλύτερους αντεροβγάλτες της εμφυλιακής περιόδου που κληροδότησαν στα, άξια, τέκνα τους εκτός από το σπέρμα του διχασμού και τα βαμένα κόκκινα χέρια από το αίμα αδερφών, φίλων και συγχωριανών.
Και πώς να μην είναι ρατσιστής, πως να μην είναι αδιάφορος για την ζωή και την ύπαρξη άλλων ανθρώπων ή ζώων, πως να μην είναι κακόψυχος, παραδόπιστος και φασίζοντας κάποιος που μεγάλωσε με το μίσος. Μίσος κατά των διπλανών του κατά της οικογένειας του κατά του ίδιου του εαυτού τελικά!
Και γύρω τους, όλοι εμείς κοιμισμένοι και βυθισμένοι σε λήθαργο και αποχαύνωση να τους ανεχόμαστε να υπομένουμε και να περιμένουμε να ξαναγίνουν εκλογές για να τους ξαναψηφίσουμε.
Α και μιας και μιλάμε για μαλάκες, να μην ξεχάσω να σχολιάσω την εμφάνιση ενός ακόμα αμετανόητου. Είχαμε τον δόκτωρ Ψιττακό (αν σας παραπέμπει στον Πατακό...καμία σχέση...μην ισσοπεδώσουμε την τιμημένη γενιά του πολυτεχνείου τόσο πια, παπαγάλο εννοώ) έχουμε στα ηλεκτρονικομιντιακά δεδομένα της πόλης κι άλλη μία υπερπαραγωγή.
Άλλος ένας που χρησιμοποιεί την ψήφο του Ελληνικού λαού (εδώ γελάμε φυσικά έτσι κι αλλιώς).
Ένα έχω να πω, καθαρά και ξάστερα,...Φτιούσας λαμόγια!
Αμ το άλλο...εκεί που είχαμε συνηθίσει με σοβαρές ειδήσεις, εκεί που μαθαίναμε επιτέλους με πόσους πακιστανούς πηδιόταν η 50αρα στην Κομοτινή και σε πια στάση κάρφωνε ο γέρος την υπηρέτρια στην Πάτρα.
Βλέπαμε και κανένα καμουφλαρισμένο κωλαράκι, λίγο βυζί και κανένα καυτό βιντεάκι...
(είναι γνωστό όμως πως μόνο εμείς δε καλυπτόμαστε-είπαμε πληθυντικός του λεβεντομαλάκα- πίσω από τον μανδία της σεμνοτυφίας και παρουσιάζουμε το γυναικείο σώμα και την ερωτική πράξη όχι μέσα από μια κλειδαρότρυπα αλλά κατευθείαν γιατί το γουστάρουμε αλλά και γιατί η τέχνη δεν περιορίζεται στην τζοκόντα)
...έρχονται τώρα να ταράξουν τα νερά οσάν μονομάχοι οι υπέρ και οι κατά του δημάρχου και να ορθώσουν τον ''πολιτικό'' τους λόγο αλλά και την σκασίλα του...ενδιαφέρον ήθελα να πώ για τα όσα δρώμενα στην...μικρή μας πολιτεία....
ε ρε νούτσος που σας χρειάζεται έχω να πώ εγώ...εκτός αν δεν σας πειράζει να περπατάτε τοίχο τοίχο γιατί... (ως γνωστόν στο χωριουδάκι μας τα spicy νέα κυκλοφορούν και διαδίδονται σαν τον ιό)
Βαρέθηκα αλλά το ευχαρηστήθηκα...έβγαλα το άχτι μου και σας καληνυχτώ
γατάκια...ε γατάκια!!!
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012
Ανοικτή επιστολή προς Ηλία Κασιδιάρη
Posted on Σεπτεμβρίου 23, 2012
127
Σημείωση (για το πλαίσιο): Η επιστολή που ακολουθεί αναφέρεται στην Υπουργική Απόφαση 152.11/Β3/790/1996 που θεσπίστηκε πριν από 16 χρόνια και η οποία δίνει στους μουσουλμάνους μαθητές της Θράκης δικαίωμα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε ποσοστό 0,5% επί του συνόλου των διαθέσιμων θέσεων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, ως μέτρο που θα βοηθούσε την ενσωμάτωση αυτών των μαθητών στην ελληνική κοινωνία.
Ανοικτή επιστολή προς Ηλία Κασιδιάρη
κύριε Κασιδιάρη,
(Θα ακολουθήσει σε αρκετά σημεία αυτής της επιστολής, όμως μη νομίζετε ότι τη βρίσκω και πολύ με αυτόν τον πληθυντικό ευγενείας που χρησιμοποιώ προς εσάς, κύριε Κασιδιάρη. Το κάνω μόνο και μόνο επειδή προσωπικά ο ήχος που μου θυμίζει αυτή η φράση είναι ο ήχος μιας βρισιάς, “κύριε ΚασιΔΙΑΡΗ”! )
Καταρχήν, εννοείται πώς δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω το όνομα μου, αλλά μόνο τη δουλειά που κάνω: είμαι εκπαιδευτικός στο ελληνικό δημόσιο σχολείο, δουλεύω σε ένα από τα σχολεία της Θράκης που πηγαίνουν μουσουλμάνοι μαθητές. Αν σας ενδιαφέρει και το θρήσκευμά μου, είμαι χριστιανός ορθόδοξος και αν σας ενδιαφέρει και η εθνικότητά μου αυτή είναι ελληνική.
Ο λόγος κύριε Κασιδιάρη για την επιλογή μου να παραμείνω ανώνυμος είστε εσείς και οι πρακτικές σας – βλέπετε πρόσφατα έμαθα ότι μέλη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησαν να επιτίθενται και σε συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς, επειδή κολλούσαν αφίσες με περιεχόμενο με το οποίο διαφωνεί η Χρυσή Αυγή. Υποθέτω πως τώρα που αυτή η επιστολή θα σας κάνει τελείως σαφές ότι διαφωνούμε σε διάφορα (πολλά!) ζητήματα, η συνήθης σας τακτική να επιτίθεστε με ρόπαλα και στιλιάρια σε όποιον έχει διαφορετική άποψη από τη δική σας, θα μπορούσε να με βάλει στο “στόχαστρο”. Και ξέρετε, έχω και δυο παιδιά να μεγαλώσω, δεν θα σας κάνω το χατήρι να γίνω στόχος 10 τραμπούκων που ανάθεμα κι αν ξέρουν τι σημαίνει “άποψη”.
Τέλος πάντων, ας στραφούμε στο “ζουμί”.
Σας παρακολούθησα κύριε Κασιδιάρη, σε δηλώσεις σας μετά την ανακοίνωση των βάσεων για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια της χώρας, να χρησιμοποιείτε τα παρακάτω λόγια:
“Η Χρυσή Αυγή έθεσε ήδη το ζήτημα στη Βουλή και θα αγωνιστούμε μέχρι να καταργηθεί αυτή η διάταξη, η οποία αποτελεί ξεκάθαρο ρατσισμό εις βάρος των ελλήνων”
(Το βίντεο υπάρχει μεταξύ άλλων και εδώ)
Ακολουθούν τα σχόλια μου πάνω σε αυτή τη δήλωση σας.
Καταρχήν, μιλάτε για μία διάταξη που αφορά κάποιους “μουσουλμάνους” και θεωρείτε ότι είναι μια διάταξη ρατσιστική εις βάρος κάποιων άλλων, των “ελλήνων”. Ότι δηλαδή κάποιος είναι είτε από τη μία “πλευρά” (μουσουλμάνος), είτε από την “άλλη” (έλληνας). Λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω, αλλά δεν έχετε ιδέα για τί μιλάτε: όλη η Θράκη, εδώ και πάρα πολύ καιρό γνωρίζει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα.
Στη Θράκη υπάρχουν άνθρωποι με μητρική γλώσσα τα πομάκικα, που είναι έλληνες πολίτες. Υπάρχουν άνθρωποι με μητρική γλώσσα τα τούρκικα, που είναι επίσης έλληνες πολίτες. Άλλοι με μητρική γλώσσα τα ρώσικα, έλληνες πολίτες και αυτοί. Υπάρχουν και πολλοί τσιγγάνοι, έλληνες πολίτες. Στη Θράκη υπάρχουν άνθρωποι με μουσουλμανικό θρήσκευμα, που είναι επίσης έλληνες πολίτες. Άνθρωποι με εβραϊκό θρήσκευμα (δεν εννοώ τους χριστιανούς), επίσης έλληνες πολίτες.
Το να αναφέρεστε σε μουσουλμάνους που είναι διαφορετικοί από τους έλληνες, κύριε Κασιδιάρη, όταν το ένα τρίτο των κατοίκων της περιοχής έχουν μουσουλμανικό θρήσκευμα, σας έχει κάνει ανέκδοτο εδώ στη Θράκη: υπάρχουν άνθρωποι που γελάνε με τα λόγια σας. Λόγια που αποκαλύπτουν ότι δεν έχετε καμία σχέση με την πραγματικότητα της Θράκης, τουλάχιστον όπως τη ζούμε εμείς οι κάτοικοί της και όχι όπως ίσως θέλουν να τη διατυπώνουν έντυπα εθνικιστικού περιεχομένου.
Η εθνικότητα των μουσουλμάνων της Θράκης, κύριε Κασιδιάρη, είναι ελληνική: οι μουσουλμάνοι της Θράκης πηγαίνουν στο ελληνικό σχολείο, ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές, πληρώνουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές στο ελληνικό κράτος και (φυσικά) υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία στον ελληνικό στρατό. Θα μας κάνετε τη χάρη, κύριε Κασιδιάρη, να σταματήσετε αυτό το αθηναϊκό ανεκδοτάκι που μιλά για μουσουλμάνους που δεν είναι έλληνες και το οποίο υποδηλώνει πλήρη άγνοια;
Ελπίζω πως ναι. Προχωράω.
Στις δηλώσεις σας, μιλάτε επίσης για “ρατσισμό”. Για μία ρατσιστική διάταξη εις βάρος των υπολοίπων ελλήνων μαθητών. Έχοντας ως δεδομένη την παντελή έλλειψη επαφής σας με την πραγματικότητα της Θράκης, θα μου επιτρέψετε να σας κάνω μερικά “μαθήματα πραγματικότητας”.
Έχουμε και λέμε.
Μαθήματα πραγματικότητας, νούμερο ένα.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, κύριε Κασιδιάρη, η πρόσβαση στα χωριά των μουσουλμάνων της ορεινής ροδόπης δεν ήταν ελεύθερη: για να τα επισκεφτεί κάποιος, έπρεπε να περάσει πρώτα από την Αστυνομική Διεύθυνση, να ζητήσει άδεια επίσκεψης και αν αυτή του δινόταν, έπρεπε να περάσει την περιβόητη «μπάρα» (φυλάκιο στο δρόμο για τα χωριά των μουσουλμάνων, στο οποίο γινόταν έλεγχος χαρτιών και άδειας επίσκεψης). Και το σημαντικότερο, αν ήσουν κάτοικος αυτών των χωριών, ήταν ιδιαίτερο δύσκολο να φύγεις από αυτά: η διανυκτέρευση αυτών των μουσουλμάνων στις πόλεις της Ξάνθης ή της Κομοτηνής γινόταν μόνο μετά από ειδική άδεια. Μιλάμε δηλαδή, κύριε Κασιδιάρη, για συνοριακό έλεγχο σε έλληνες, μέσα στην Ελλάδα…
Και τολμάτε εσείς κύριε Κασιδιάρη, να μιλάτε για ρατσισμό;
Τολμάτε να μιλάτε για ρατσισμό, όταν γενιές ολόκληρες ελλήνων μουσουλμάνων μεγάλωσαν σε αυτά τα χωριά υπό στρατιωτικό έλεγχο; Αλήθεια, έχετε ζήσει ποτέ σε φυλακή;
Σας το εύχομαι.
Μαθήματα πραγματικότητας, νούμερο δύο.
Σε οποιοδήποτε μουσουλμανικό χωριό της ορεινής Θράκης, κύριε Κασιδιάρη, ένα παιδί μεγαλώνει μαθαίνοντας από το σπίτι του είτε τα πομάκικα (σλαβογενής γλώσσα), είτε τα τούρκικα. Στο Δημοτικό σχολείο, αν δεν τα γνωρίζει ήδη, μαθαίνει και τα τούρκικα, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης (που αντίστοιχα επιβάλλει τη διδασκαλία ελληνικών στους έλληνες της Κωνσταντινούπολης). Επίσης, αναγκάζεται να μάθει και αραβικά, προκειμενου να διδαχθεί το Κοράνι. Και όταν φτάνει στο Γυμνάσιο, ακολουθεί το πρόγραμμα μαθημάτων του ελληνικού σχολείου, το οποίο ορίζει ότι πρεπει να μάθει και αγγλικά και γερμανικά.
Τις μετρήσατε, κύριε Κασιδιάρη, τις γλώσσες που με το ζόρι πρέπει να γνωρίζουν αυτά τα παιδιά στην ηλικία των 13 ετών;
Είναι έξι(!) : πομάκικα, τούρκικα, αραβικά, ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά. Έξι γλώσσες κύριε Κασιδιάρη, από ένα παιδί 13 (!) χρονών. Αντιληφθείτε λίγο τις απαιτήσεις που έχει η κοινωνία από αυτούς τους μαθητές, κύριε Κασιδιάρη: Έξι δεν είναι οι γλώσσες που ξέρουν όλα μαζί τα μέλη της Χρυσής Αυγής!
Και τολμάτε εσείς κύριε Κασιδιάρη, να μιλάτε για ρατσισμό;
Τολμάτε να χαρακτηρίζετε ρατσιστική τη διάταξη που αναγνωρίζει το αυτονόητο; Που αναγνωρίζει ότι ένας άνθρωπος που έχει αναγκαστεί να μάθει έξι γλώσσες, δεν γίνεται να έχει καταφέρει να μάθει τα ελληνικά (τη γλώσσα στην οποία διατυπώνονται τα βιβλία και τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων), όσο καλά τα γνωρίζουν οι υπόλοιποι έλληνες μαθητές και ως εκ τούτου βρίσκεται -χωρίς να είναι επιλογή του- σε μειονεκτική θέση;
Μαθήματα πραγματικότητας, νούμερο τρία.
Θα έπρεπε να γνωρίζετε κύριε Κασιδιάρη, τις ευρέως διαδεδομένες φήμες που λένε ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά πώλησης ψυχοφαρμάκων στην Ελλάδα εμφανίζονται στο νομό Κομοτηνής. Επίσης ότι αυτό οφείλεται στην υπερκατανάλωση τέτοιων φαρμάκων από το γυναικείο πληθυσμό των μουσουλμανικών χωριών. Βλέπετε, είναι πολύ σκληρό ψυχολογικά, κύριε Κασιδιάρη, να είσαι γυναίκα σε αυτά τα χωριά: είσαι ένας δούλος.
Και εσείς, κύριε Κασιδιάρη, αντί να διευκολύνετε τις νεαρές μουσουλμάνες να γλιτώσουν από αυτό το μονόδρομο προς τα φαρμακεία, να ξεφύγουν από τον οπισθοδρομισμό και τις προσταγές του γνωστού Προξενείου και του κάθε μουφτή, κάνετε το αντίθετο. Αντί να τις βοηθήσετε να σπουδάσουν σε κάποια πόλη της Ελλάδας, γνωρίζοντας στην πράξη τα δικαιώματα που έχει κάθε γυναίκα, εσείς θέλετε να τις εμποδίσετε.
Τέλος πάντων υπάρχουν πολλά παραδείγματα, κύριε Κασιδιάρη, που δείχνουν ότι οι κάτοικοι αυτών των χωριών (που είναι αναγνωρισμένοι ως έχοντες την ελληνική εθνικότητα, έλληνες και μάλιστα αυτόχθονες) δέχονται εδώ και χρόνια έναν ανελέητο ρατσισμό από την πλευρά του ελληνικού κράτους.
Υπάρχουν πολλά μαθήματα πραγματικότητας που θα έπρεπε να πάρετε, κύριε Κασιδιάρη…
Κλείνοντας, θα μου επιτρέψετε να θίξω ακόμα μία πτυχή των δηλώσεών σας, κατά την άποψή μου τη σημαντικότερη: Κύριε Κασιδιάρη, στην επίμαχη διάταξη δεν μιλάμε γενικώς για μουσουλμάνους.
Μιλάμε για μουσουλμάνους που είναι άνθρωποι στην ηλικία των 17 και των 18 ετών. Ξέρετε, οι άνθρωποι έχουν και άλλα χαρακτηριστικά εκτός από το έθνος ή τη θρησκεία. Ένα από αυτά είναι και η ηλικία. Οι άνθρωποι λοιπόν στα 17 ή 18 τους χρόνια, οι νέοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία ή το φύλο, ελπίζουν.
Ελπίζουν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, να απολαύσουν τις όμορφες στιγμές της, ίσως να ταξιδέψουν, ίσως να ερωτευτούν, να κάνουν νέους φίλους, ίσως να βρουν ένα επάγγελμα που θα το αγαπάνε, ίσως ακόμα και να αλλάξουν τον κόσμο. Όπως όλοι οι νέοι, χριστιανοί, εβραίοι, βουδιστές ή μουσουλμάνοι.
Όμως στην περίπτωση των νέων που είναι έλληνες μουσουλμάνοι, αναφερόμαστε στα παιδιά ενός πληθυσμού που έχει δεχθεί πάμπολλες δεκαετίες καταπίεσης και ρατσισμού. Και μετά από αυτές τις δεκαετίες, έρχεστε και εσείς κύριε Κασιδιάρη. Και πατάτε με τις γυαλισμένες σας αρβύλες όλες αυτές τις ελπίδες και τα όνειρα νέων ανθρώπων. Και τους βροντοφωνάζετε για “ρατσιστικές διατάξεις”. Στους έλληνες νέους που ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλο έλληνα μαθητή τί πάει να πει ρατσισμός και παρόλ’αυτά συνεχίζουν να ελπίζουν ότι θα τα καταφέρουν…
Έ, όχι κύριε Κασιδιάρη, δεν θα σας το επιτρέψουμε.
Ούτε εμείς, οι χριστιανοί της Θράκης, ούτε φυσικά οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι. Όλοι μαζί, θα βάλουμε τα δυνατά μας και θα στείλουμε τις φασιστικές σας ιδεούλες εκεί που τους αξίζουν: στα μουσεία. Για να θυμούνται όλοι, πως κάποτε υπήρξαν κάποιοι που θέλησαν να μισούμε ο ένας τον άλλον και να γαμάμε ο ένας τα όνειρα του άλλου.
Και πως εμείς δεν τους αφήσαμε.
Posted on Σεπτεμβρίου 23, 2012
127
Σημείωση (για το πλαίσιο): Η επιστολή που ακολουθεί αναφέρεται στην Υπουργική Απόφαση 152.11/Β3/790/1996 που θεσπίστηκε πριν από 16 χρόνια και η οποία δίνει στους μουσουλμάνους μαθητές της Θράκης δικαίωμα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε ποσοστό 0,5% επί του συνόλου των διαθέσιμων θέσεων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, ως μέτρο που θα βοηθούσε την ενσωμάτωση αυτών των μαθητών στην ελληνική κοινωνία.
Ανοικτή επιστολή προς Ηλία Κασιδιάρη
κύριε Κασιδιάρη,
(Θα ακολουθήσει σε αρκετά σημεία αυτής της επιστολής, όμως μη νομίζετε ότι τη βρίσκω και πολύ με αυτόν τον πληθυντικό ευγενείας που χρησιμοποιώ προς εσάς, κύριε Κασιδιάρη. Το κάνω μόνο και μόνο επειδή προσωπικά ο ήχος που μου θυμίζει αυτή η φράση είναι ο ήχος μιας βρισιάς, “κύριε ΚασιΔΙΑΡΗ”! )
Καταρχήν, εννοείται πώς δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω το όνομα μου, αλλά μόνο τη δουλειά που κάνω: είμαι εκπαιδευτικός στο ελληνικό δημόσιο σχολείο, δουλεύω σε ένα από τα σχολεία της Θράκης που πηγαίνουν μουσουλμάνοι μαθητές. Αν σας ενδιαφέρει και το θρήσκευμά μου, είμαι χριστιανός ορθόδοξος και αν σας ενδιαφέρει και η εθνικότητά μου αυτή είναι ελληνική.
Ο λόγος κύριε Κασιδιάρη για την επιλογή μου να παραμείνω ανώνυμος είστε εσείς και οι πρακτικές σας – βλέπετε πρόσφατα έμαθα ότι μέλη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησαν να επιτίθενται και σε συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς, επειδή κολλούσαν αφίσες με περιεχόμενο με το οποίο διαφωνεί η Χρυσή Αυγή. Υποθέτω πως τώρα που αυτή η επιστολή θα σας κάνει τελείως σαφές ότι διαφωνούμε σε διάφορα (πολλά!) ζητήματα, η συνήθης σας τακτική να επιτίθεστε με ρόπαλα και στιλιάρια σε όποιον έχει διαφορετική άποψη από τη δική σας, θα μπορούσε να με βάλει στο “στόχαστρο”. Και ξέρετε, έχω και δυο παιδιά να μεγαλώσω, δεν θα σας κάνω το χατήρι να γίνω στόχος 10 τραμπούκων που ανάθεμα κι αν ξέρουν τι σημαίνει “άποψη”.
Τέλος πάντων, ας στραφούμε στο “ζουμί”.
Σας παρακολούθησα κύριε Κασιδιάρη, σε δηλώσεις σας μετά την ανακοίνωση των βάσεων για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια της χώρας, να χρησιμοποιείτε τα παρακάτω λόγια:
“Η Χρυσή Αυγή έθεσε ήδη το ζήτημα στη Βουλή και θα αγωνιστούμε μέχρι να καταργηθεί αυτή η διάταξη, η οποία αποτελεί ξεκάθαρο ρατσισμό εις βάρος των ελλήνων”
(Το βίντεο υπάρχει μεταξύ άλλων και εδώ)
Ακολουθούν τα σχόλια μου πάνω σε αυτή τη δήλωση σας.
Καταρχήν, μιλάτε για μία διάταξη που αφορά κάποιους “μουσουλμάνους” και θεωρείτε ότι είναι μια διάταξη ρατσιστική εις βάρος κάποιων άλλων, των “ελλήνων”. Ότι δηλαδή κάποιος είναι είτε από τη μία “πλευρά” (μουσουλμάνος), είτε από την “άλλη” (έλληνας). Λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω, αλλά δεν έχετε ιδέα για τί μιλάτε: όλη η Θράκη, εδώ και πάρα πολύ καιρό γνωρίζει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα.
Στη Θράκη υπάρχουν άνθρωποι με μητρική γλώσσα τα πομάκικα, που είναι έλληνες πολίτες. Υπάρχουν άνθρωποι με μητρική γλώσσα τα τούρκικα, που είναι επίσης έλληνες πολίτες. Άλλοι με μητρική γλώσσα τα ρώσικα, έλληνες πολίτες και αυτοί. Υπάρχουν και πολλοί τσιγγάνοι, έλληνες πολίτες. Στη Θράκη υπάρχουν άνθρωποι με μουσουλμανικό θρήσκευμα, που είναι επίσης έλληνες πολίτες. Άνθρωποι με εβραϊκό θρήσκευμα (δεν εννοώ τους χριστιανούς), επίσης έλληνες πολίτες.
Το να αναφέρεστε σε μουσουλμάνους που είναι διαφορετικοί από τους έλληνες, κύριε Κασιδιάρη, όταν το ένα τρίτο των κατοίκων της περιοχής έχουν μουσουλμανικό θρήσκευμα, σας έχει κάνει ανέκδοτο εδώ στη Θράκη: υπάρχουν άνθρωποι που γελάνε με τα λόγια σας. Λόγια που αποκαλύπτουν ότι δεν έχετε καμία σχέση με την πραγματικότητα της Θράκης, τουλάχιστον όπως τη ζούμε εμείς οι κάτοικοί της και όχι όπως ίσως θέλουν να τη διατυπώνουν έντυπα εθνικιστικού περιεχομένου.
Η εθνικότητα των μουσουλμάνων της Θράκης, κύριε Κασιδιάρη, είναι ελληνική: οι μουσουλμάνοι της Θράκης πηγαίνουν στο ελληνικό σχολείο, ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές, πληρώνουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές στο ελληνικό κράτος και (φυσικά) υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία στον ελληνικό στρατό. Θα μας κάνετε τη χάρη, κύριε Κασιδιάρη, να σταματήσετε αυτό το αθηναϊκό ανεκδοτάκι που μιλά για μουσουλμάνους που δεν είναι έλληνες και το οποίο υποδηλώνει πλήρη άγνοια;
Ελπίζω πως ναι. Προχωράω.
Στις δηλώσεις σας, μιλάτε επίσης για “ρατσισμό”. Για μία ρατσιστική διάταξη εις βάρος των υπολοίπων ελλήνων μαθητών. Έχοντας ως δεδομένη την παντελή έλλειψη επαφής σας με την πραγματικότητα της Θράκης, θα μου επιτρέψετε να σας κάνω μερικά “μαθήματα πραγματικότητας”.
Έχουμε και λέμε.
Μαθήματα πραγματικότητας, νούμερο ένα.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, κύριε Κασιδιάρη, η πρόσβαση στα χωριά των μουσουλμάνων της ορεινής ροδόπης δεν ήταν ελεύθερη: για να τα επισκεφτεί κάποιος, έπρεπε να περάσει πρώτα από την Αστυνομική Διεύθυνση, να ζητήσει άδεια επίσκεψης και αν αυτή του δινόταν, έπρεπε να περάσει την περιβόητη «μπάρα» (φυλάκιο στο δρόμο για τα χωριά των μουσουλμάνων, στο οποίο γινόταν έλεγχος χαρτιών και άδειας επίσκεψης). Και το σημαντικότερο, αν ήσουν κάτοικος αυτών των χωριών, ήταν ιδιαίτερο δύσκολο να φύγεις από αυτά: η διανυκτέρευση αυτών των μουσουλμάνων στις πόλεις της Ξάνθης ή της Κομοτηνής γινόταν μόνο μετά από ειδική άδεια. Μιλάμε δηλαδή, κύριε Κασιδιάρη, για συνοριακό έλεγχο σε έλληνες, μέσα στην Ελλάδα…
Και τολμάτε εσείς κύριε Κασιδιάρη, να μιλάτε για ρατσισμό;
Τολμάτε να μιλάτε για ρατσισμό, όταν γενιές ολόκληρες ελλήνων μουσουλμάνων μεγάλωσαν σε αυτά τα χωριά υπό στρατιωτικό έλεγχο; Αλήθεια, έχετε ζήσει ποτέ σε φυλακή;
Σας το εύχομαι.
Μαθήματα πραγματικότητας, νούμερο δύο.
Σε οποιοδήποτε μουσουλμανικό χωριό της ορεινής Θράκης, κύριε Κασιδιάρη, ένα παιδί μεγαλώνει μαθαίνοντας από το σπίτι του είτε τα πομάκικα (σλαβογενής γλώσσα), είτε τα τούρκικα. Στο Δημοτικό σχολείο, αν δεν τα γνωρίζει ήδη, μαθαίνει και τα τούρκικα, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης (που αντίστοιχα επιβάλλει τη διδασκαλία ελληνικών στους έλληνες της Κωνσταντινούπολης). Επίσης, αναγκάζεται να μάθει και αραβικά, προκειμενου να διδαχθεί το Κοράνι. Και όταν φτάνει στο Γυμνάσιο, ακολουθεί το πρόγραμμα μαθημάτων του ελληνικού σχολείου, το οποίο ορίζει ότι πρεπει να μάθει και αγγλικά και γερμανικά.
Τις μετρήσατε, κύριε Κασιδιάρη, τις γλώσσες που με το ζόρι πρέπει να γνωρίζουν αυτά τα παιδιά στην ηλικία των 13 ετών;
Είναι έξι(!) : πομάκικα, τούρκικα, αραβικά, ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά. Έξι γλώσσες κύριε Κασιδιάρη, από ένα παιδί 13 (!) χρονών. Αντιληφθείτε λίγο τις απαιτήσεις που έχει η κοινωνία από αυτούς τους μαθητές, κύριε Κασιδιάρη: Έξι δεν είναι οι γλώσσες που ξέρουν όλα μαζί τα μέλη της Χρυσής Αυγής!
Και τολμάτε εσείς κύριε Κασιδιάρη, να μιλάτε για ρατσισμό;
Τολμάτε να χαρακτηρίζετε ρατσιστική τη διάταξη που αναγνωρίζει το αυτονόητο; Που αναγνωρίζει ότι ένας άνθρωπος που έχει αναγκαστεί να μάθει έξι γλώσσες, δεν γίνεται να έχει καταφέρει να μάθει τα ελληνικά (τη γλώσσα στην οποία διατυπώνονται τα βιβλία και τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων), όσο καλά τα γνωρίζουν οι υπόλοιποι έλληνες μαθητές και ως εκ τούτου βρίσκεται -χωρίς να είναι επιλογή του- σε μειονεκτική θέση;
Μαθήματα πραγματικότητας, νούμερο τρία.
Θα έπρεπε να γνωρίζετε κύριε Κασιδιάρη, τις ευρέως διαδεδομένες φήμες που λένε ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά πώλησης ψυχοφαρμάκων στην Ελλάδα εμφανίζονται στο νομό Κομοτηνής. Επίσης ότι αυτό οφείλεται στην υπερκατανάλωση τέτοιων φαρμάκων από το γυναικείο πληθυσμό των μουσουλμανικών χωριών. Βλέπετε, είναι πολύ σκληρό ψυχολογικά, κύριε Κασιδιάρη, να είσαι γυναίκα σε αυτά τα χωριά: είσαι ένας δούλος.
Και εσείς, κύριε Κασιδιάρη, αντί να διευκολύνετε τις νεαρές μουσουλμάνες να γλιτώσουν από αυτό το μονόδρομο προς τα φαρμακεία, να ξεφύγουν από τον οπισθοδρομισμό και τις προσταγές του γνωστού Προξενείου και του κάθε μουφτή, κάνετε το αντίθετο. Αντί να τις βοηθήσετε να σπουδάσουν σε κάποια πόλη της Ελλάδας, γνωρίζοντας στην πράξη τα δικαιώματα που έχει κάθε γυναίκα, εσείς θέλετε να τις εμποδίσετε.
Τέλος πάντων υπάρχουν πολλά παραδείγματα, κύριε Κασιδιάρη, που δείχνουν ότι οι κάτοικοι αυτών των χωριών (που είναι αναγνωρισμένοι ως έχοντες την ελληνική εθνικότητα, έλληνες και μάλιστα αυτόχθονες) δέχονται εδώ και χρόνια έναν ανελέητο ρατσισμό από την πλευρά του ελληνικού κράτους.
Υπάρχουν πολλά μαθήματα πραγματικότητας που θα έπρεπε να πάρετε, κύριε Κασιδιάρη…
Κλείνοντας, θα μου επιτρέψετε να θίξω ακόμα μία πτυχή των δηλώσεών σας, κατά την άποψή μου τη σημαντικότερη: Κύριε Κασιδιάρη, στην επίμαχη διάταξη δεν μιλάμε γενικώς για μουσουλμάνους.
Μιλάμε για μουσουλμάνους που είναι άνθρωποι στην ηλικία των 17 και των 18 ετών. Ξέρετε, οι άνθρωποι έχουν και άλλα χαρακτηριστικά εκτός από το έθνος ή τη θρησκεία. Ένα από αυτά είναι και η ηλικία. Οι άνθρωποι λοιπόν στα 17 ή 18 τους χρόνια, οι νέοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία ή το φύλο, ελπίζουν.
Ελπίζουν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, να απολαύσουν τις όμορφες στιγμές της, ίσως να ταξιδέψουν, ίσως να ερωτευτούν, να κάνουν νέους φίλους, ίσως να βρουν ένα επάγγελμα που θα το αγαπάνε, ίσως ακόμα και να αλλάξουν τον κόσμο. Όπως όλοι οι νέοι, χριστιανοί, εβραίοι, βουδιστές ή μουσουλμάνοι.
Όμως στην περίπτωση των νέων που είναι έλληνες μουσουλμάνοι, αναφερόμαστε στα παιδιά ενός πληθυσμού που έχει δεχθεί πάμπολλες δεκαετίες καταπίεσης και ρατσισμού. Και μετά από αυτές τις δεκαετίες, έρχεστε και εσείς κύριε Κασιδιάρη. Και πατάτε με τις γυαλισμένες σας αρβύλες όλες αυτές τις ελπίδες και τα όνειρα νέων ανθρώπων. Και τους βροντοφωνάζετε για “ρατσιστικές διατάξεις”. Στους έλληνες νέους που ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλο έλληνα μαθητή τί πάει να πει ρατσισμός και παρόλ’αυτά συνεχίζουν να ελπίζουν ότι θα τα καταφέρουν…
Έ, όχι κύριε Κασιδιάρη, δεν θα σας το επιτρέψουμε.
Ούτε εμείς, οι χριστιανοί της Θράκης, ούτε φυσικά οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι. Όλοι μαζί, θα βάλουμε τα δυνατά μας και θα στείλουμε τις φασιστικές σας ιδεούλες εκεί που τους αξίζουν: στα μουσεία. Για να θυμούνται όλοι, πως κάποτε υπήρξαν κάποιοι που θέλησαν να μισούμε ο ένας τον άλλον και να γαμάμε ο ένας τα όνειρα του άλλου.
Και πως εμείς δεν τους αφήσαμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)