Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Αυτός που δεν δείχνει να νοιάζεται τόσο όταν όλα πάνε στραβά έχει ήδη σκεφθεί που θα ρίξει το φταίξιμο.
Στον κόσμο υπάρχει δυστυχία γιατί κάποιοι κάνουν παραπάνω από όσα πρέπει να κάνουν.
Στο τέλος νικά πάντα η αλήθεια. Δυστυχώς είμαστε ακόμα στην αρχή.
Αν σφαλίσεις την πόρτα σου για να κλείσεις έξω την κάθε πλάνη, θα αφήσεις έξω και την αλήθεια
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
Πόση θλίψη μου προκαλεί όταν ακούω όλα αυτά τα σχετικά με την <<δημοκρατική μας κοινωνία>>, με τους <<δημοκρατικούς μας θεσμούς>> από όλη αυτή την <<δημοσιογραφική>> επικίνδυνη ψευτοκουλτούρα και τα golden boys των ΜΜΕ (χρησιμοποιώ αυτόν το σιχαμερό όρο για να παίξω και λίγο με τις αντιφάσεις που στριφογυρνούν στο μυαλό μου)...
Θλίψη που ξαφνικά μία κυβέρνηση στην χώρα μας είναι περισσότερο αντλαική και αντιδημοκρατική από κάποια άλλη, εν μία νυκτί. Ξαφνικά βλέπουμε τα σαλιωμένα από την πείνα της εξουσίας στόματα να πασαλείβονται με το βούτυρο που έβαλε στο ψωμί τους ένα περιστατικό (ατύχημα τελικα????)
Θλίψη μου προκαλεί το γεγονός ότι όλοι εύκολα συμμερίζονται την μία ή την άλλη άποψη στηριζόμενοι στην ανωμαλία των τηλεοπτικών ειδήσεων και στην βλακεία που κουβαλάει ο καθένας μέσα του...
Θλίψη μου προκαλεί το γεγονός μικροί μαθητές...ΜΙΚΡΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ... να βρίζουν τους μπατσούς της διπλανής πόρτας με τα αισχρότερα και ποιό ανατριχιαστικά συνθήματα και τους <<δασκάλους>> τους να τους επικροτούν ευχαριστημένοι (ανακουφισμένοι) που το λαικό αίσθημα δεν κατηγορεί αυτους για τα αδιέξοδα της νεολαίας...
Θλίψη μου προκαλούν οι μπάτσοι της διπλανής πόρτας που παρακολουθούν όσα γίνονται θυμωμένοι γιατί δεν μπορούν να αντιδράσουν και τρομαγμένοι γιατί δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν...
Θλίψη μου προκαλούν οι <<πολιτικοί>> και οι πολιτικάντιδες της πόλης και όχι μόνο που μένουν κριμένοι και αμέτοχοι στα γραφεία τους περιμένοντας να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός για να βάλουν την γραβάτα τους και να ριχτούν και πάλι στην μάχη για το ποιός φταίει περισσότερο....
Θλίψη μου προκαλεί ο ΠΑΜΕ της πόλης με την τρομακτική και αστεία μειοψηφία του να προσπαθεί να εκμεταλευτεί την κατάσταση με λόγους και συνθήματα αρχείου...
Θλίψη μου προκαλεί η <<φοιτητική>> κοινότητα που δεν μπόρεσε να βρεί έναν τρόπο να πάρει θέση και να συμμετέχει παρά κάνοντας παρτάκια και χαβαλέ...
θλίψη μου προκαλώ και εγώ που έχω αρκεστεί στο να διδάσκω στα παιδιά μου τι θα πεί δημοκρατία (αν περιμένω απο τους δασκάλους τους, τους καθηγητάδες, τους πολιτικούς και την τηλεόραση χεστήκαμε) και δεν βγαίνω στους δρόμους να σπάσω ότι συμβολίζει την αλητεία, την απανθρωπιά, την βαρβαρότητα, την στυγερή αδιαφορία, και τον παραλογισμό.
και οχι σήμερα που όλοι σπάνε και κάτι(αρκει να είναι ξένο) αλλά από αύριο και κάθε μέρα...και να σπάσω πρώτα το δικό μου βρώμερό απόστημα!